Prawo do usunięcia danych („prawo do bycia zapomnianym”)
Osoba, której dane dotyczą może zażądać od administratora usunięcia dotyczących jej danych osobowych, jeśli zachodzi jedna z podanych okoliczności:
- dane osobowe nie są już niezbędne do celów, w których były przetwarzane;
- osoba, której dane dotyczą cofnęła zgodę i nie ma innych podstaw do przetwarzania;
- osoba, której dane dotyczą sprzeciwiła się wobec przetwarzania i nie istnieje nadrzędna i prawnie uzasadniona podstawa przetwarzania lub osoba, której dane dotyczą sprzeciwia się marketingowi bezpośredniemu;
- dane osobowe były przetwarzane niezgodnie z prawem;
- administrator musi wywiązać się z obowiązku prawnego Unii bądź państwa członkowskiego, którym podlega;
- dane osobowe zostały zebrane w celu oferowania usług społeczeństwa informacyjnego od dziecka, które nie ukończyło 16 lat.
Administrator musi niezwłocznie wykonać to żądanie. Jeśli upublicznił te dane to, podejmując rozsądne działania i biorąc pod uwagę technologię i koszt realizacji, informuje administratorów przetwarzających te dane o żądaniu osoby. Administrator jest zwolniony z powyższych obowiązków, jeśli przetwarzanie jest niezbędne do:
- korzystania z prawa do wolności wypowiedzi;
- wywiązania się z obowiązku prawnego Unii bądź państwa członkowskiego, którym podlega lub do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej;
- zachowania interesu publicznego w dziedzinie zdrowia publicznego (np. zabezpieczenie społeczne, opieka zdrowotna);
- celów archiwalnych w interesie publicznym, badań naukowych, historycznych lub statystycznych, jeśli prawo to utrudnia realizację tych celów;
- ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń.