HISTORIA SZKOŁY
Przez dziesięciolecia, czyli historia „Chabrowskiej Jedenastki” w kronikach szkolnych i nie tylko…
Uszyj dla nich płócienne pokrowce.
Odsłoń okna i otwórz powietrze.
Bądź dla nich serdeczny (…)
Odsłoń okna i otwórz powietrze.
Bądź dla nich serdeczny (…)
Adam Zagajewski
1968 rok
Powstanie szkoły
1983 rok
XV-lecia powstania szkoły
2008 rok
40 – lecie szkoły
27 listopada 2008
Wizyta Prezydenta RP Pana Lecha Kaczyńskiego
7 czerwca 1978
Mamy Sztandar!
1992 rok
Powstaje Rada Szkoła
3 lipca 2008
Nadanie Szkole imienia Orląt Lwowskich.
2018 rok
50-lecie szkoły
Lata 1968-1978
Publiczna Szkoła Podstawowa nr 11 „wyrosła” przy ul. Chabrów 65 wraz z nowo powstałą Dzielnicą Kwiatów. Historię „Chabrowskiej Jedenastki” tworzyli zarówno kolejni dyrektorzy, jak i nauczyciele oraz uczniowie i ich rodzice.
Mury szkoły zaczęły się wznosić wiosną 1967 r., a uroczyste jej otwarcie nastąpiło 17 września 1968 r. W najstarszej kronice szkoły czytamy: (…) następnie nadeszła chwila najbardziej uroczysta. Wśród wiwatującej młodzieży Kurator Opolskiego Okręgu Szkolnego S. Micek dokonał otwarcia szkoły, mówiąc: niech z murów tej szkoły wychodzą światli Polacy na dumę tej szkoły i ojczyzny… Do użytku oddano 18 izb lekcyjnych, 6 pracowni, świetlicę, salę gimnastyczną oraz pomieszczenia dla lekarza i stomatologa. Koszt budowy szkoły oraz jej wyposażenia sięgał blisko 9 mln. złotych. Szkoła liczyła wówczas 650 uczniów. W jej murach rozpoczęły działalność takie organizacje uczniowskie, jak: Samorząd Szkolny, ZHP, SKO oraz koło historyczne i biologiczne.
Pierwsze grono pedagogiczne w roku szkolnym 1968/69 liczyło 25 nauczycieli (skład patrz ramka poniżej). Z kroniki zaś dowiadujemy się, że opiekunem Samorządu Szkolnego była Wiesława Olewicz, a później Alicja Bryja. Drużyną harcerską opiekowała się Zdzisława Bajor. Szkolna Kasa Oszczędnościowa (SKO) prowadzona była przez Janinę Kociubińską, która zarazem trzymała pieczę nad kółkiem biologicznym. Opiekunem kółka historycznego była Barbara Kubis.
W roku szkolnym 1969/70 stanowisko dyrektora szkoły objął Bogusław Wachal, który tchnął w społeczność uczniowską ducha sportowego. 24 stycznia 1970 r., w dwudziestą piątą rocznicę powrotu Ziem Zachodnich i Północnych do Macierzy decyzją władz partyjnych nadano szkole imię Bohatera Związku Radzieckiego – Dymitra Krutikowa.
Kronika z roku szkolnego 1973/74, zgodnie z duchem tamtej epoki, zarejestrowała prace społeczne uczniów na wyspie Bolko: W dniach wolnych od zajęć 9,11 X 74. młodzież naszej szkoły pracowała przy porządkowaniu wyspy „Bolko”.Przepracowaliśmy 1535 roboczogodzin. W pracach wyróżniły się – VI c, VII c, VIII c.
Obok uroczystości z „pompą”, szkoła, jak zawsze, żyła także innymi imprezami. W roku szkolnym 1976/77 anonimowy kronikarz relacjonuje: „Wielka impreza choinkowa w szkole”. Wtorek 22 II 1977 r. Nareszcie nadszedł dzień oczekiwany z niecierpliwością przez dzieci i młodzież z całej szkoły. Artyści przyjechali. Pod salą gimnastyczną tłok. Kiedy rozpocznie się impreza? Jak wyglądają? Co z tymi wężami?
Aktorzy warszawscy: Zofia Raciborska z „Jackiem i Agatką”, Teresa Niewiaromska – znana kompozytorka, Mieczysław Gajda. Były piosenki, skecze, wiersze, konkursy z nagrodami – jednym słowem – wspaniała zabawa. Dzieci a także młodzież we wspaniałych strojach. Są Indianie, piraci, kowboje, rycerze, damy dworu, cyganki. Jeden strój ładniejszy od drugiego. Na razie wszyscy zapatrzeni w olbrzymie węże-boa. Za chwilę jednak wszyscy ruszą w tany – a wtedy zawiruje cała sala. Takiej zabawy jeszcze w szkole nie było. Dziękujemy organizatorom.
1 stycznia 1977 r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Dotychczasowy dyrektor Bogusław Wachal przeszedł do pracy w Szkolnym Związku Sportowym, a jego miejsce zajął nowy dyrektor Andrzej Maurer, który czuwał nad przebiegiem Jubileuszu X-lecia Szkoły. W roku szkolnym 1977/78 zorganizowano konkurs na najlepszy oddział klasowy. Przygotowywano szkołę do przyjęcia sztandaru. Oto fragmenty z kroniki szkolnej:
W związku z podjętą akcją sztandarową przeprowadziliśmy w naszej szkole zbiórki makulatury, butelek i suchego chleba. Młodzież i nauczyciele pracowali nad upiększeniem sal lekcyjnych, budynku szkolnego i boiska. Na apelach i lekcjach przypominano dziesięcioletnią historię szkoły, oglądano jej kronikę, organizowano spotkania z uczestnikami II wojny światowej, z przedstawicielami zakładów pracy, z ludźmi nauki i sztuki. Cały rok trwał konkurs na najlepszy oddział klasowy;
7 czerwca 1978 rok.
Na boisku szkolnym przedstawiciele władz oświatowych, poczty sztandarowe, odświętnie ubrana młodzież. Uroczysta chwila. Przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego przekazują na ręce dyrektora szkoły sztandar. Ślubuje młodzież, poczet sztandarowy defiluje przed zebranymi. Wzruszenie. Mamy Sztandar! Kroniki szkolne i klasowe oddają atmosferę ówczesnej PRL-owskiej rzeczywistości. Kronika klasy IV c z roku szkolnego 1977/78 informuje: Nasza klasa dwukrotnie brała udział w zbiórce suchego chleba. Mimo bardzo brzydkiej pogody dzielnie przemierzaliśmy klatki schodowe w kolejnych budynkach. Trzech naszych kolegów w wielkim zapale zawędrowało po suchy chleb do budynku będącego dopiero w budowie. Nie czekali jednak na sprowadzenie się właścicieli domu, wrócili na miejsce zbiórki ku ogromnej radości wychowawczyni i czekającego kierowcy. Jak wynika z kolejnych wpisów, klasa brała również czynny udział w zbiórce makulatury. Rekord należał do Włodka Szwajcowskiego, który przyniósł do szkoły 40 kg tego surowca.
Szkoła żyła również sukcesami sztandarowego wówczas klubu Opolszczyzny Odry Opole. Kronikarz w roku szkolnym 1978/79 odnotowuje: Spotkanie z Naszą „Odrą”.
Przewodniczący naszej sekcji sportowej – Jacek Duda zorganizował nam spotkanie z Mistrzem Jesieni 1978 – Opolską Odrą. Na spotkanie przybył trener oraz jeden ze wspaniałych piłkarzy naszego klubu, Wójcicki. Początkowo byliśmy trochę skrępowani ale stopniowo atmosfera rozgrzała się, padały pytania dotyczące ostatnich występów „Odry”, ich treningów, planów na przyszłość. Wójcicki otrzymywał pytania związane ze swoim pobytem w Argentynie. Do dyskusji po pewnym czasie włączyły się nawet dziewczyny. Każdy dostałodpowiedź na interesujące go problemy. Wszyscy byliśmy więc bardzo, bardzo zadowoleni z tego spotkania. Andrzej Maurer nie tylko pełnił funkcję dyrektora szkoły, lecz także prowadził zespół muzyczny, który uświetniał szkolne uroczystości.
Mury szkoły zaczęły się wznosić wiosną 1967 r., a uroczyste jej otwarcie nastąpiło 17 września 1968 r. W najstarszej kronice szkoły czytamy: (…) następnie nadeszła chwila najbardziej uroczysta. Wśród wiwatującej młodzieży Kurator Opolskiego Okręgu Szkolnego S. Micek dokonał otwarcia szkoły, mówiąc: niech z murów tej szkoły wychodzą światli Polacy na dumę tej szkoły i ojczyzny… Do użytku oddano 18 izb lekcyjnych, 6 pracowni, świetlicę, salę gimnastyczną oraz pomieszczenia dla lekarza i stomatologa. Koszt budowy szkoły oraz jej wyposażenia sięgał blisko 9 mln. złotych. Szkoła liczyła wówczas 650 uczniów. W jej murach rozpoczęły działalność takie organizacje uczniowskie, jak: Samorząd Szkolny, ZHP, SKO oraz koło historyczne i biologiczne.
Pierwsze grono pedagogiczne w roku szkolnym 1968/69 liczyło 25 nauczycieli (skład patrz ramka poniżej). Z kroniki zaś dowiadujemy się, że opiekunem Samorządu Szkolnego była Wiesława Olewicz, a później Alicja Bryja. Drużyną harcerską opiekowała się Zdzisława Bajor. Szkolna Kasa Oszczędnościowa (SKO) prowadzona była przez Janinę Kociubińską, która zarazem trzymała pieczę nad kółkiem biologicznym. Opiekunem kółka historycznego była Barbara Kubis.
W roku szkolnym 1969/70 stanowisko dyrektora szkoły objął Bogusław Wachal, który tchnął w społeczność uczniowską ducha sportowego. 24 stycznia 1970 r., w dwudziestą piątą rocznicę powrotu Ziem Zachodnich i Północnych do Macierzy decyzją władz partyjnych nadano szkole imię Bohatera Związku Radzieckiego – Dymitra Krutikowa.
Kronika z roku szkolnego 1973/74, zgodnie z duchem tamtej epoki, zarejestrowała prace społeczne uczniów na wyspie Bolko: W dniach wolnych od zajęć 9,11 X 74. młodzież naszej szkoły pracowała przy porządkowaniu wyspy „Bolko”.Przepracowaliśmy 1535 roboczogodzin. W pracach wyróżniły się – VI c, VII c, VIII c.
Obok uroczystości z „pompą”, szkoła, jak zawsze, żyła także innymi imprezami. W roku szkolnym 1976/77 anonimowy kronikarz relacjonuje: „Wielka impreza choinkowa w szkole”. Wtorek 22 II 1977 r. Nareszcie nadszedł dzień oczekiwany z niecierpliwością przez dzieci i młodzież z całej szkoły. Artyści przyjechali. Pod salą gimnastyczną tłok. Kiedy rozpocznie się impreza? Jak wyglądają? Co z tymi wężami?
Aktorzy warszawscy: Zofia Raciborska z „Jackiem i Agatką”, Teresa Niewiaromska – znana kompozytorka, Mieczysław Gajda. Były piosenki, skecze, wiersze, konkursy z nagrodami – jednym słowem – wspaniała zabawa. Dzieci a także młodzież we wspaniałych strojach. Są Indianie, piraci, kowboje, rycerze, damy dworu, cyganki. Jeden strój ładniejszy od drugiego. Na razie wszyscy zapatrzeni w olbrzymie węże-boa. Za chwilę jednak wszyscy ruszą w tany – a wtedy zawiruje cała sala. Takiej zabawy jeszcze w szkole nie było. Dziękujemy organizatorom.
1 stycznia 1977 r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Dotychczasowy dyrektor Bogusław Wachal przeszedł do pracy w Szkolnym Związku Sportowym, a jego miejsce zajął nowy dyrektor Andrzej Maurer, który czuwał nad przebiegiem Jubileuszu X-lecia Szkoły. W roku szkolnym 1977/78 zorganizowano konkurs na najlepszy oddział klasowy. Przygotowywano szkołę do przyjęcia sztandaru. Oto fragmenty z kroniki szkolnej:
W związku z podjętą akcją sztandarową przeprowadziliśmy w naszej szkole zbiórki makulatury, butelek i suchego chleba. Młodzież i nauczyciele pracowali nad upiększeniem sal lekcyjnych, budynku szkolnego i boiska. Na apelach i lekcjach przypominano dziesięcioletnią historię szkoły, oglądano jej kronikę, organizowano spotkania z uczestnikami II wojny światowej, z przedstawicielami zakładów pracy, z ludźmi nauki i sztuki. Cały rok trwał konkurs na najlepszy oddział klasowy;
7 czerwca 1978 rok.
Na boisku szkolnym przedstawiciele władz oświatowych, poczty sztandarowe, odświętnie ubrana młodzież. Uroczysta chwila. Przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego przekazują na ręce dyrektora szkoły sztandar. Ślubuje młodzież, poczet sztandarowy defiluje przed zebranymi. Wzruszenie. Mamy Sztandar! Kroniki szkolne i klasowe oddają atmosferę ówczesnej PRL-owskiej rzeczywistości. Kronika klasy IV c z roku szkolnego 1977/78 informuje: Nasza klasa dwukrotnie brała udział w zbiórce suchego chleba. Mimo bardzo brzydkiej pogody dzielnie przemierzaliśmy klatki schodowe w kolejnych budynkach. Trzech naszych kolegów w wielkim zapale zawędrowało po suchy chleb do budynku będącego dopiero w budowie. Nie czekali jednak na sprowadzenie się właścicieli domu, wrócili na miejsce zbiórki ku ogromnej radości wychowawczyni i czekającego kierowcy. Jak wynika z kolejnych wpisów, klasa brała również czynny udział w zbiórce makulatury. Rekord należał do Włodka Szwajcowskiego, który przyniósł do szkoły 40 kg tego surowca.
Szkoła żyła również sukcesami sztandarowego wówczas klubu Opolszczyzny Odry Opole. Kronikarz w roku szkolnym 1978/79 odnotowuje: Spotkanie z Naszą „Odrą”.
Przewodniczący naszej sekcji sportowej – Jacek Duda zorganizował nam spotkanie z Mistrzem Jesieni 1978 – Opolską Odrą. Na spotkanie przybył trener oraz jeden ze wspaniałych piłkarzy naszego klubu, Wójcicki. Początkowo byliśmy trochę skrępowani ale stopniowo atmosfera rozgrzała się, padały pytania dotyczące ostatnich występów „Odry”, ich treningów, planów na przyszłość. Wójcicki otrzymywał pytania związane ze swoim pobytem w Argentynie. Do dyskusji po pewnym czasie włączyły się nawet dziewczyny. Każdy dostałodpowiedź na interesujące go problemy. Wszyscy byliśmy więc bardzo, bardzo zadowoleni z tego spotkania. Andrzej Maurer nie tylko pełnił funkcję dyrektora szkoły, lecz także prowadził zespół muzyczny, który uświetniał szkolne uroczystości.
Lata 1979-1988
Rok 1979 – stanowisko dyrektora szkoły obejmuje Alicja Władyga, a Grono Pedagogiczne liczy 53 osoby. W progi „Chabrowskiej Jedenastki” wstępuje aż 6 klas pierwszych. W następnym roku szkolnym 1980/81 edukację szkolną rozpoczyna także liczna rzesza pierwszaków – 178 uczniów uczyło się w sześciu prawie trzydziestoosobowych klasach pierwszych. Nastał wyż demograficzny. W jednym ze swoich wywiadów była wicedyrektor szkoły Aleksandra Niedzielska tak wspomina to zjawisko: Nasza szkoła wraz z SP 21 była naj- większą szkołą pod względem liczebności uczniów w Opolu. Liczyła około 1300 dzieci i miała 36 oddziałów.
Rok 1980 – 6 grudnia – w tym dniu został zarejestrowany Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” grupujący nauczycieli i pracowników obsługi Szkoły Podstawowej nr 11 w Opolu. Normy deklarowane przez związkowców oznaczają dbałość o podnoszenie autorytetu nauczycieli oraz kształtowanie samodzielnej postawy w myśleniu i działaniu.
Początek lat osiemdziesiątych to festiwal radości pierwszej „Solidarności”, ale i smutku spowodowanego stanem wojennym. Nauczyciele starają się, żeby dzieci w jak najmniejszym stopniu dotknęła szara rzeczywistość PRL. Kronika klasy VI d z roku szkolnego 1980/81 informuje: Nasza klasa (dokładnie Zastęp Górski Ponulak) była zobowiązana zorganizować i przeprowadzić zabawę noworoczną dla dzieci i nauczycieli. Dziewczęta przygotowały zagadki, ciekawe bajki, pląsy zuchowe i wiele innych zabaw. Wszystkie dzieci były zadowolone z nagród, które dostały. Jednak nie tylko maluchy się bawiły, ale i część nauczycieli. W zabawie „tańczymy labado…” wytrwałością i poczuciem humoru wykazały się panie Romanowska i Dąbrowska. Mamy nadzieję, że wszystkim zabawa się podobała.
Również z kroniki z lat 1983/84 dowiadujemy się: Dnia 13 XII 83 r. sprzed szkoły nr 11 w Opolu wyruszyliśmy na wyspę Bolko. Mieliśmy przynieść sanki, bo jechaliśmy na górki. Na drugi dzień przyjechała nyska i zabrała wszystkie sanki a także paru uczniów, reszta miała jechać autobusem. (…) Kiedy przyszliśmy na ten tor saneczkowy, to my się zdumieli, bo była taka wielka. Weszliśmy na górę a między nami były mamy uczniów Tomka Turka, Przemka Ślusarczyka i Ali Kwiatkowskiej i nasza pani Elżbieta Kapluk, która jest naszą wychowawczynią. Mamy były bardzo uprzejme, bo zechciały przyjść i pilnować nas. Wtedy każdy siadł na swoje sanki i jedzie. Tomek Turek, który jest naszym przewodniczącym pilnował porządku, żeby chłopcy nie strącali dziewcząt. Gdy zbliżała się godzina 13.00 była zbiórka i poszliśmy. (…) Nasz kolega Arek Żołędziewski wziął aparat fotograficzny i zrobił nam zdjęcie. Po zdjęciu poszliśmy i czekaliśmy na nyskę. Potem jak nyska przyjechała załadowaliśmy sanki i znowu paru uczniów pojechało nyską, a reszta autobusem. Jedną dziewczynkę zabolał brzuch, okazało się, że nie jadła śniadania. I tak spędziliśmy ten dzień. Pani Elżbieta Kapluk podziękowała mamom, które przyszły. Bardzo fajnie spędziliśmy ten dzień. Napisała Kubów Kasia.
W roku 1983 w szkole odbywają się obchody XV-lecia jej powstania. „Trybuna Opolska” relacjonuje:
Wielkie święto w „jedenastce”. „Szkoła całej dzielnicy”.
Wczorajszy dzień był wielkim świętem dla pedagogów, uczniów i ich rodziców ze Szkoły Podstawowej nr 11 w Opolu; obchodzono piętnastolecie przekazania szkoły do użytku. Najpierw raniutko przyszli odświętnie wystrojeni uczniowie najmłodszych klas. Mieli apel, zwiedzili wystawy na szkolnych korytarzach i mieli labę. Już grubo przed jedenastą na boisku ustawili się uczniowie kl. II-VIII. Z ich właśnie udziałem miała odbyć się główna impreza dnia. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz administracyjnych i politycznych naszego miasta z I Sekretarzem KM PZPR w Opolu, Romanem Troszczyńskim oraz wiceprezydentem Opola, Andrzejem Cichewiczem. Byli przedstawiciele kuratorium, wojska, milicji, ZBoWID i zakładów opiekuńczych.
Podczas apelu dyr. szkoły, Alicja Władyga opowiedziała o piętnastoletniej historii, o dorobku, o pedagogach i absolwentach, którzy więzów ze szkołą nie zrywają. Później posypały się odznaczenia. Było ich dla najbardziej zasłużonych pedagogów dość dużo. Złoty Krzyż zasługi otrzymała Danuta Polzer.
W swoim wystąpieniu A. Cichewicz m.in. powiedział: – „Nasza szkoła – tak o niej mówią nie tylko uczniowie i nauczyciele ale wszyscy mieszkańcy dzielnicy Chabry. I tak jest w rzeczywistości (…).
Rok 1985. Z kroniki klasy IV c (wychowawca Anna Czaplińska) dowiadujemy się o ważnym wydarzeniu, pierwszych obchodach Święta Niepodległości w szkole. Nasza klasa przygotowała apel z okazji odzyskania niepodległości. Apel odbył się 11 listopada 1985 r. Na korytarzu szkolnym zebrały się wszystkie czwarte klasy wraz ze swoimi wychowawczyniami (…). Apel nasz podobał się bardzo zebranym dzieciom i wychowawcom. Po skończonym apelu wróciliśmy do klasy na dalsze lekcje.
Ważną rolę w życiu Szkoły Podstawowej nr 11 odegrało także harcerstwo. 107. Drużyna Harcerska im. Zygmunta Glogera „Powsinogi” powstała 15 września 1970 r. Jej założycielem i drużynowym był hm. Stanisław Jacek Chlebda, także nauczyciel muzyki w „Chabrowskiej Jedenastce”. „Powsinogi” od początku swojej działalności nastawiły się na turystykę, krajoznawstwo oraz popularyzację ochronę przyrody i zabytków. Druh Jacek Chlebda w SP nr 11 prowadził drużynę przez 18 lat, zdobywając wiele wyróżnień i odznaczeń. A oto wypis z kroniki roku szkolnego 1988/89 dotyczący Harcerskich Spotkań Przyjaźni, które odbyły się 11.03.1988 r.: Tego jeszcze nie było. 107 drużyna harcerska zaprosiła na kominek studentów z WSI. Przybyli ci, z którymi dobrze się już poznaliśmy – studentów z Jemenu, Angoli i Palestyny. Kominek był ciekawy. Przybyli także harcerze i zuchy z innych naszych drużyn. Do nowo wyposażonej harcówki otrzymaliśmy arabskie upominki. Nikt nie chciał wychodzić po kominku – każdy chciał otrzymać do pamiętnika pamiątkowy wpis po arabsku i portugalsku. A po kominku zaprosiliśmy gości harcówki na kawę i ciasto własnego wypieku. Dzięki Komendzie Chorągwi całe spotkanie uwieczniono na taśmie wideo.
Zespoły artystyczne „Chabrowskiej Jedenastki” wielokrotnie napawały dumą społeczność szkolną. W marcu 1988 r. zawiązuje się Zespół Tańca Towarzyskiego „Jambek”, a oto jak ten fakt odnotował szkolny kronikarz: Działa od marca ub. roku, skupia dzieci kl. III, IV i V. Liczy 15 osób. Od stycznia tego roku zespół dał 16 występów m.in. w zakładach pracy, turniejach tańca organizowanych przez Towarzystwo Taneczne, z okazji Dni Opola, Święta Młodości i XXX-lecia Spółdzielni Mieszkaniowej „Przyszłość”. Osiągnięciem tego zespołu było wyróżnienia I Stopnia w Rejonowym Przeglądzie Zespołów Artystycznych w Opolu oraz wyróżnienie I Stopnia i Puchar w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych w Nysie. Opiekunem tego zespołu jest M. Benisz.
Rok 1980 – 6 grudnia – w tym dniu został zarejestrowany Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” grupujący nauczycieli i pracowników obsługi Szkoły Podstawowej nr 11 w Opolu. Normy deklarowane przez związkowców oznaczają dbałość o podnoszenie autorytetu nauczycieli oraz kształtowanie samodzielnej postawy w myśleniu i działaniu.
Początek lat osiemdziesiątych to festiwal radości pierwszej „Solidarności”, ale i smutku spowodowanego stanem wojennym. Nauczyciele starają się, żeby dzieci w jak najmniejszym stopniu dotknęła szara rzeczywistość PRL. Kronika klasy VI d z roku szkolnego 1980/81 informuje: Nasza klasa (dokładnie Zastęp Górski Ponulak) była zobowiązana zorganizować i przeprowadzić zabawę noworoczną dla dzieci i nauczycieli. Dziewczęta przygotowały zagadki, ciekawe bajki, pląsy zuchowe i wiele innych zabaw. Wszystkie dzieci były zadowolone z nagród, które dostały. Jednak nie tylko maluchy się bawiły, ale i część nauczycieli. W zabawie „tańczymy labado…” wytrwałością i poczuciem humoru wykazały się panie Romanowska i Dąbrowska. Mamy nadzieję, że wszystkim zabawa się podobała.
Również z kroniki z lat 1983/84 dowiadujemy się: Dnia 13 XII 83 r. sprzed szkoły nr 11 w Opolu wyruszyliśmy na wyspę Bolko. Mieliśmy przynieść sanki, bo jechaliśmy na górki. Na drugi dzień przyjechała nyska i zabrała wszystkie sanki a także paru uczniów, reszta miała jechać autobusem. (…) Kiedy przyszliśmy na ten tor saneczkowy, to my się zdumieli, bo była taka wielka. Weszliśmy na górę a między nami były mamy uczniów Tomka Turka, Przemka Ślusarczyka i Ali Kwiatkowskiej i nasza pani Elżbieta Kapluk, która jest naszą wychowawczynią. Mamy były bardzo uprzejme, bo zechciały przyjść i pilnować nas. Wtedy każdy siadł na swoje sanki i jedzie. Tomek Turek, który jest naszym przewodniczącym pilnował porządku, żeby chłopcy nie strącali dziewcząt. Gdy zbliżała się godzina 13.00 była zbiórka i poszliśmy. (…) Nasz kolega Arek Żołędziewski wziął aparat fotograficzny i zrobił nam zdjęcie. Po zdjęciu poszliśmy i czekaliśmy na nyskę. Potem jak nyska przyjechała załadowaliśmy sanki i znowu paru uczniów pojechało nyską, a reszta autobusem. Jedną dziewczynkę zabolał brzuch, okazało się, że nie jadła śniadania. I tak spędziliśmy ten dzień. Pani Elżbieta Kapluk podziękowała mamom, które przyszły. Bardzo fajnie spędziliśmy ten dzień. Napisała Kubów Kasia.
W roku 1983 w szkole odbywają się obchody XV-lecia jej powstania. „Trybuna Opolska” relacjonuje:
Wielkie święto w „jedenastce”. „Szkoła całej dzielnicy”.
Wczorajszy dzień był wielkim świętem dla pedagogów, uczniów i ich rodziców ze Szkoły Podstawowej nr 11 w Opolu; obchodzono piętnastolecie przekazania szkoły do użytku. Najpierw raniutko przyszli odświętnie wystrojeni uczniowie najmłodszych klas. Mieli apel, zwiedzili wystawy na szkolnych korytarzach i mieli labę. Już grubo przed jedenastą na boisku ustawili się uczniowie kl. II-VIII. Z ich właśnie udziałem miała odbyć się główna impreza dnia. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz administracyjnych i politycznych naszego miasta z I Sekretarzem KM PZPR w Opolu, Romanem Troszczyńskim oraz wiceprezydentem Opola, Andrzejem Cichewiczem. Byli przedstawiciele kuratorium, wojska, milicji, ZBoWID i zakładów opiekuńczych.
Podczas apelu dyr. szkoły, Alicja Władyga opowiedziała o piętnastoletniej historii, o dorobku, o pedagogach i absolwentach, którzy więzów ze szkołą nie zrywają. Później posypały się odznaczenia. Było ich dla najbardziej zasłużonych pedagogów dość dużo. Złoty Krzyż zasługi otrzymała Danuta Polzer.
W swoim wystąpieniu A. Cichewicz m.in. powiedział: – „Nasza szkoła – tak o niej mówią nie tylko uczniowie i nauczyciele ale wszyscy mieszkańcy dzielnicy Chabry. I tak jest w rzeczywistości (…).
Rok 1985. Z kroniki klasy IV c (wychowawca Anna Czaplińska) dowiadujemy się o ważnym wydarzeniu, pierwszych obchodach Święta Niepodległości w szkole. Nasza klasa przygotowała apel z okazji odzyskania niepodległości. Apel odbył się 11 listopada 1985 r. Na korytarzu szkolnym zebrały się wszystkie czwarte klasy wraz ze swoimi wychowawczyniami (…). Apel nasz podobał się bardzo zebranym dzieciom i wychowawcom. Po skończonym apelu wróciliśmy do klasy na dalsze lekcje.
Ważną rolę w życiu Szkoły Podstawowej nr 11 odegrało także harcerstwo. 107. Drużyna Harcerska im. Zygmunta Glogera „Powsinogi” powstała 15 września 1970 r. Jej założycielem i drużynowym był hm. Stanisław Jacek Chlebda, także nauczyciel muzyki w „Chabrowskiej Jedenastce”. „Powsinogi” od początku swojej działalności nastawiły się na turystykę, krajoznawstwo oraz popularyzację ochronę przyrody i zabytków. Druh Jacek Chlebda w SP nr 11 prowadził drużynę przez 18 lat, zdobywając wiele wyróżnień i odznaczeń. A oto wypis z kroniki roku szkolnego 1988/89 dotyczący Harcerskich Spotkań Przyjaźni, które odbyły się 11.03.1988 r.: Tego jeszcze nie było. 107 drużyna harcerska zaprosiła na kominek studentów z WSI. Przybyli ci, z którymi dobrze się już poznaliśmy – studentów z Jemenu, Angoli i Palestyny. Kominek był ciekawy. Przybyli także harcerze i zuchy z innych naszych drużyn. Do nowo wyposażonej harcówki otrzymaliśmy arabskie upominki. Nikt nie chciał wychodzić po kominku – każdy chciał otrzymać do pamiętnika pamiątkowy wpis po arabsku i portugalsku. A po kominku zaprosiliśmy gości harcówki na kawę i ciasto własnego wypieku. Dzięki Komendzie Chorągwi całe spotkanie uwieczniono na taśmie wideo.
Zespoły artystyczne „Chabrowskiej Jedenastki” wielokrotnie napawały dumą społeczność szkolną. W marcu 1988 r. zawiązuje się Zespół Tańca Towarzyskiego „Jambek”, a oto jak ten fakt odnotował szkolny kronikarz: Działa od marca ub. roku, skupia dzieci kl. III, IV i V. Liczy 15 osób. Od stycznia tego roku zespół dał 16 występów m.in. w zakładach pracy, turniejach tańca organizowanych przez Towarzystwo Taneczne, z okazji Dni Opola, Święta Młodości i XXX-lecia Spółdzielni Mieszkaniowej „Przyszłość”. Osiągnięciem tego zespołu było wyróżnienia I Stopnia w Rejonowym Przeglądzie Zespołów Artystycznych w Opolu oraz wyróżnienie I Stopnia i Puchar w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych w Nysie. Opiekunem tego zespołu jest M. Benisz.
Lata 1989 -1998
I kolejna ważna data w historii „Chabrowskiej Jedenastki”. 26 stycznia 1989 r. szkoła obchodziła swoje XX-ste urodziny w Teatrze Lalki i Aktora im. A. Smolki. Młodzież zaprezentowała bogaty program artystyczny. Przybyli liczni goście, nauczycielom nadano wiele odznaczeń. Ówczesna dyrektor szkoły Alicja Władyga w swych późniejszych wspomnieniach z radością i dumą wspomina to uroczyste wydarzenie.
Rok 1989 to rok burzliwych przemian, przyniósł on oświacie wiele pozytywnych zmian, których oczekiwali wszyscy, zarówno nauczyciele jak i uczniowie oraz ich rodzice. Dominujący niepodzielnie od 24 stycznia 1970 r. Dymitr Krutikow, symbol radzieckiego „wyzwolenia”, odszedł na przynależne mu miejsce w historii – stał się symbolem trudnego dla Polski i Polaków okresu PRL-u.
Przejście z systemu gospodarki socjalistycznej na kapitalistyczną dokonuje się również w szkolnym sklepiku. Kronika szkolna z roku szkolnego 1990/91 tak uwieczniła ten fakt: CAFE BLUE SHOP – tak się nazywa nowy sklepik uczniowski. Ma on bardzo duże powodzenie, bo ceny są w nim dużo niższe niż w okolicznych sklepach. Sklepikiem opiekuje się klasa VI a i jej wychowawca p. Henryk Bieniek. W naszym sklepiku można kupić prawie wszystko. Są napoje (puszki, kartoniki, woreczki foliowe), słodycze (lizaki, cukierki, wafle, gumy do żucia, ciastka itp.). Są zeszyty, ołówki, długopisy. Problem mamy tylko ze sprzedażą okładek plastikowych. Przypuszczamy, że zysk wyniesie około 1 miliona złotych. Dalszy ciąg kroniki: W sklepiku szkolnym pojawiły się lody. Jest to efekt podpisanych umów z firmą „Schollera”, która zaopatrzyła sklepik w zamrażarkę i dostarcza towar. Za zysk zakupiono m.in. komputer Commodore do pracowni technicznej.
W „Jedenastce” zawsze potrafiono się wspólnie bawić: nauczyciele, uczniowie i ich rodzice. Kronika z roku szkolnego 1990/91 tak oto opisuje Dzień Komisji Edukacji Narodowej, czyli jak odnotowali uczniowie Święto naszych Pań i Panów: Było bardzo fajnie. Nasze panie (oj, przepraszam – Panie) oraz Panowie w tym dniu byli tacy uroczyści, uśmiechnięci. Pan Jarek, którego znamy ze stroju sportowego, ubrany był w elegancki strój. Lekcje były takie krótkie i nikt nas nie pytał, ani nie stawiał „jedynek”. My wręczaliśmy kwiatki, składaliśmy życzenia. A potem były występy, jeszcze raz kwiaty, nagrody dla nauczycieli i jak udało się nam podglądnąć przez dziurkę w pokoju nauczycielskim była kawa i ciastka.
Następnie odbył się mecz: „Belfrzy” kontra my, czyli uczniowie.
Gwiazdy nauczycielskie:
1. Henryk Bieniek – super bramkarz
2. Marzena Kawałko – groźny napastnik
3. Tomasz Lisiecki – rewelacyjny pomocnik
4. Maria Lisowska – betonowa obrona
5. Ksiądz Maciej Konenc – strzelec wyśmienity
6. Jarosław Cieśliński – gwiazdor meczu
7. Lucyna Ostoińska – zadania specjalne
REZERWA: Elżbieta Wasilewska – gracja boiskowa
Aleksandra Bokszczanin – „czarny koń” drużyny
Oj – jakie dramatyczne to było widowisko. Groźne akcje podbramkowe, wspaniałe parady bramkarzy (ach, ach!), wślizgi, „główki”, faule. I wreszcie bramki. Najpierw my – uczniowie. Prowadzenie 1:0, potem 2:0. Wspaniała końcówka „belfrów”. Remis. Dogrywka. Rzuty karne. I zwycięstwo nauczycieli.
W roku 1991 na emeryturę odchodzi dyrektor Alicja Władyga, a stanowisko dyrektora szkoły z wyboru Rady Pedagogicznej powierzono Jarosławowi Cieślińskiemu, który pełni tę funkcję aż do dnia dzisiejszego. Słuszność wyboru Rady została potwierdzona późniejszymi konkursami na to stanowisko. Dyrektor Jarosław Cieśliński za zaangażowanie w pracy był parokrotnie nagradzany przez Opolskiego Kuratora Oświaty i Prezydenta Miasta Opola.
W 1992 r. powstaje, z inicjatywy dyrektora szkoły, jedna z pierwszych Rad Szkół w województwie opolskim. W skład Rady wchodzili przedstawiciele nauczycieli, rodziców i przez pierwsze trzy kadencje uczniowie. Przewodniczącą Rady Szkoły została Violetta Czeczot-Putek – nauczyciel j. polskiego, która poza jedną kadencją, podczas której Radzie przewodniczyła Maria Lisowska, stała na czele Rady aż do jej rozwiązania w 2007 r. (więcej patrz rozdział Rada Szkoły).
W roku 1994 reforma oświatowa oraz czynniki demograficzne wymusiły na szkołach działania, które wyróżniałyby je i nadawałyby im specyficzny charakter. Współczesność niosła więc nowe wyzwania. Dyrektor Jarosław Cieśliński decyduje się wraz z Radą Pedagogiczną, rodzicami i uczniami, by corocznie Plan Pracy Szkoły był poświęcony innej tematyce (koncentrującej działania społeczności szkolnej wokół jednego przewodniego, wiodącego tematu).
Rok 1989 to rok burzliwych przemian, przyniósł on oświacie wiele pozytywnych zmian, których oczekiwali wszyscy, zarówno nauczyciele jak i uczniowie oraz ich rodzice. Dominujący niepodzielnie od 24 stycznia 1970 r. Dymitr Krutikow, symbol radzieckiego „wyzwolenia”, odszedł na przynależne mu miejsce w historii – stał się symbolem trudnego dla Polski i Polaków okresu PRL-u.
Przejście z systemu gospodarki socjalistycznej na kapitalistyczną dokonuje się również w szkolnym sklepiku. Kronika szkolna z roku szkolnego 1990/91 tak uwieczniła ten fakt: CAFE BLUE SHOP – tak się nazywa nowy sklepik uczniowski. Ma on bardzo duże powodzenie, bo ceny są w nim dużo niższe niż w okolicznych sklepach. Sklepikiem opiekuje się klasa VI a i jej wychowawca p. Henryk Bieniek. W naszym sklepiku można kupić prawie wszystko. Są napoje (puszki, kartoniki, woreczki foliowe), słodycze (lizaki, cukierki, wafle, gumy do żucia, ciastka itp.). Są zeszyty, ołówki, długopisy. Problem mamy tylko ze sprzedażą okładek plastikowych. Przypuszczamy, że zysk wyniesie około 1 miliona złotych. Dalszy ciąg kroniki: W sklepiku szkolnym pojawiły się lody. Jest to efekt podpisanych umów z firmą „Schollera”, która zaopatrzyła sklepik w zamrażarkę i dostarcza towar. Za zysk zakupiono m.in. komputer Commodore do pracowni technicznej.
W „Jedenastce” zawsze potrafiono się wspólnie bawić: nauczyciele, uczniowie i ich rodzice. Kronika z roku szkolnego 1990/91 tak oto opisuje Dzień Komisji Edukacji Narodowej, czyli jak odnotowali uczniowie Święto naszych Pań i Panów: Było bardzo fajnie. Nasze panie (oj, przepraszam – Panie) oraz Panowie w tym dniu byli tacy uroczyści, uśmiechnięci. Pan Jarek, którego znamy ze stroju sportowego, ubrany był w elegancki strój. Lekcje były takie krótkie i nikt nas nie pytał, ani nie stawiał „jedynek”. My wręczaliśmy kwiatki, składaliśmy życzenia. A potem były występy, jeszcze raz kwiaty, nagrody dla nauczycieli i jak udało się nam podglądnąć przez dziurkę w pokoju nauczycielskim była kawa i ciastka.
Następnie odbył się mecz: „Belfrzy” kontra my, czyli uczniowie.
Gwiazdy nauczycielskie:
1. Henryk Bieniek – super bramkarz
2. Marzena Kawałko – groźny napastnik
3. Tomasz Lisiecki – rewelacyjny pomocnik
4. Maria Lisowska – betonowa obrona
5. Ksiądz Maciej Konenc – strzelec wyśmienity
6. Jarosław Cieśliński – gwiazdor meczu
7. Lucyna Ostoińska – zadania specjalne
REZERWA: Elżbieta Wasilewska – gracja boiskowa
Aleksandra Bokszczanin – „czarny koń” drużyny
Oj – jakie dramatyczne to było widowisko. Groźne akcje podbramkowe, wspaniałe parady bramkarzy (ach, ach!), wślizgi, „główki”, faule. I wreszcie bramki. Najpierw my – uczniowie. Prowadzenie 1:0, potem 2:0. Wspaniała końcówka „belfrów”. Remis. Dogrywka. Rzuty karne. I zwycięstwo nauczycieli.
W roku 1991 na emeryturę odchodzi dyrektor Alicja Władyga, a stanowisko dyrektora szkoły z wyboru Rady Pedagogicznej powierzono Jarosławowi Cieślińskiemu, który pełni tę funkcję aż do dnia dzisiejszego. Słuszność wyboru Rady została potwierdzona późniejszymi konkursami na to stanowisko. Dyrektor Jarosław Cieśliński za zaangażowanie w pracy był parokrotnie nagradzany przez Opolskiego Kuratora Oświaty i Prezydenta Miasta Opola.
W 1992 r. powstaje, z inicjatywy dyrektora szkoły, jedna z pierwszych Rad Szkół w województwie opolskim. W skład Rady wchodzili przedstawiciele nauczycieli, rodziców i przez pierwsze trzy kadencje uczniowie. Przewodniczącą Rady Szkoły została Violetta Czeczot-Putek – nauczyciel j. polskiego, która poza jedną kadencją, podczas której Radzie przewodniczyła Maria Lisowska, stała na czele Rady aż do jej rozwiązania w 2007 r. (więcej patrz rozdział Rada Szkoły).
W roku 1994 reforma oświatowa oraz czynniki demograficzne wymusiły na szkołach działania, które wyróżniałyby je i nadawałyby im specyficzny charakter. Współczesność niosła więc nowe wyzwania. Dyrektor Jarosław Cieśliński decyduje się wraz z Radą Pedagogiczną, rodzicami i uczniami, by corocznie Plan Pracy Szkoły był poświęcony innej tematyce (koncentrującej działania społeczności szkolnej wokół jednego przewodniego, wiodącego tematu).
| Rok szkolny | Hasło roku | Koordynatorzy |
|---|---|---|
| 1994/1995 | Turystyka | Maria Lisowska |
| 1995/1996 | Teatr | Violetta Czeczot-Putek, Zofia Dobrzyńska |
| 1996/1997 | Śląsk Opolski – moja mała Ojczyzna | Elżbieta Kapluk, Beata Świtalska |
| 1997/1998 | XXX-lecie Szkoły | XXX-lecie Szkoły |
| 1998/1999 | Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek | Anna Czaplińska |
| 1999/2000 | Niechaj przeszłość podporą dla przyszłości będzie | Aleksandra Bokszczanin, Violetta Czeczot-Putek |
| 2000/2001 | Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą | Zofia Dobrzyńska, Maria Kania |
| 2001/2002 | Sport uprawiaj, bo to zdrowo, żyj na luzie bezstresowo | Jacek Cieśliński, Marzena Kawałko |
| 2002/2003 | Europa ojczyzną wielu narodów | Adriana Nowińska, Agata Szopa |
| 2003/2004 | Gramy w zielone klasy | Maria Lisowska, Iwona Ostrowska, Dorota Polak |
| 2004/2005 | Ciesz się zdrowiem | Iwona Dekiela, Agata Ostrowska |
| 2005/2006 | Nasze pasje i talenty | Violetta Czeczot-Putek Marzena Trzonkowska |
| 2006/2007 | Jak myśl ludzka zmieniała świat | Urszula Bonikowska, Karina Ratajczak |
| 2007/2008 | Historia, która trwa – 40 lat „Chabrowskiej Jedenastki” | Anna Czaplińska, Dorota Polak |
| 2008/2009 | Semper Fideles Polonae – Zawsze Wierni Polsce | Anna Czaplińska, Agata Szopa |
| 2009/2011 | Akcja: Ratujmy Płanetę! | Agata Szopa, Katarzyna Dmochowska |
| 2011/2012 | Muzyczny dialog | Aneta Majewska, Katarzyna Saj |
| 2012/2013 | Tajemnice kuchni swiata | Aneta Zakrzewska Skotniczny, Bożena Szydłowska |
| 2013/2015 | Fasynujący Świat Naki i Technologii | Jarosław Cieśliński, Violetta Czeczot-Putek |
| 2015/2016 | W teatrze świata – w naszym teatrze | Magdalena Skowrońska |
| 2016/2017 | Magiczny świat wyobraźni | Katarzyna Dmochowska |
| 2017/2019 | Przeszłość jest ziarnem przyszłości. Pół wieku Chabrowskiej Jedenastki | Anna Czaplińska, Magdalena Skowrońska, Agata Szopa |
To wyróżniało naszą szkołę spośród innych i pozwalało na realizację projektów edukacyjnych. Nauczyciele podejmowali innowacyjne działania i mobilizowali uczniów do twórczego i kreatywnego myślenia. Zainicjowano tę nową formę szkolnej aktywności, znając zainteresowania dyrektora Jarosława Cieślińskiego, „Rokiem Turystyki”. Z tego okresu utrwaliła się w szkole m.in. tradycja rajdów pieszych.
Corocznie 21 marca, niezależnie od pogody, cała szkoła wyrusza w plener. Jest to pożyteczny i przyjemny sposób uczczenia „Dnia Wagarowicza”. Rajd odbywa się w podopolskich lasach, a trasy wytycza Maria Lisowska, nauczycielka przyrody. Na szlakach pieszych uczniowie zwiedzają zabytki kultury, podziwiają przyrodę w rezerwatach i parkach krajobrazowych Opolszczyzny. Obserwują pierwsze oznaki wiosny, wyłaniające się często spod śniegu. Przemarsz kończy się wspólnym ogniskiem z pieczeniem kiełbasy. Dotychczas odbyło się już piętnaście rajdów, w tym jeden dwudniowy do Prószkowa.
Tradycją PSP nr 11 w Opolu stało się także organizowanie zimowisk w czasie ferii. Do tej pory szkoła zorganizowała już 15 wyjazdów w ciekawe górskie rejony Polski. Uczniowie w czasie tych zimowisk podziwiają przyrodę parków narodowych, zwiedzają zabytkowe miejsca, a także uczą się radzić sobie w różnych warunkach terenowych. Biorą udział w ciekawych, ale też i nietypowych zajęciach, takich jak chodzenie po jaskiniach, zjazdy na linie, wspinaczki skalne, jeżdżenie na nartach i sankach, kuligi konne, leśne podchody, marsze odwagi itd. Dzieci bardzo miło wspominają wspólnie spędzony czas i podkreślają, że różnorodne zajęcia pozwalają im zapomnieć o istnieniu komputera i telewizji.
Oto przykład jednej z wypowiedzi uczniów: Niezapomniane chwile związane z zimowymi wyjazdami. Jeszcze kiedy były porządne zimy, gdzie mróz i śnieg próbował nam utrudniać liczne piesze wyprawy oraz podchody, nigdy nie poddawaliśmy się. W naszej pamięci szczególnie pozostaną takie chwile, jak: biegnący pan dyrektor w stroju Araba, czy kultowy symbol zimowiska – termos z herbatą pani Lisowskiej oraz prześliczny różowy plecaczek pani Czaplińskiej, a także najważniejsza rzecz – liczne ekstremalne zjazdy na tzw. listkach lub potocznie „dupolotach”. Marcin i Bartek Ratajczak.
Rok szkolny 1995/96 stał pod znakiem teatru („Rok Teatru”). Utrwalił się w pamięci szkoły szczególnie dzięki wysokiemu wyróżnieniu, przyznanemu szkole za udział w XXIX Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru” Teatr ’96. Komisja Centralna z Warszawy na Dyplomie Uznania podkreśliła szczególne osiągnięcia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 11 w rozwijaniu edukacji teatralnej.
Na tym się jednak nie skończyło. W dalszym ciągu „krzewi się” w szkole edukację teatralną. I tak w 2003 r. uczniowie uczestniczą w Przeglądzie Teatrów Szkolnych w Opolu. Nasze przedstawienie przygotowane przez Szkolny Teatrzyk „Śmieszki” zdobyło następujące nagrody:
Rok szkolny 1997/98 kończymy obchodami XXX-lecia szkoły. Kronikarz tak odnotowuje godziny pozostałe do uroczystej akademii: Kronika szkolna 21 V 1998 godz. 22.00. Siedzimy, martwimy się, ręce po pracy myjemy, szampana nie otwieramy – czekamy na gości. Przemówienie dyrektora trenujemy. Z licznych zostali nieliczni. Na pamiątkę tego dnia – M. Kania, A. Malec, E. Wasilewska, B. Szydłowska, V. Czeczot. E. Sowińska, J. Cieśliński.
23 maja 1998 r. w szkole odbywa się również Pierwszy Zjazd Absolwentów Szkoły zakończony huczną zabawą w restauracji Ali Baba. Przybyli absolwenci z kraju i zagranicy. Wspominali oni lata spędzone w „Chabrowskiej Jedenastce”. Z okazji rocznicy została wydana monografia szkoły oraz tomik wierszy autorstwa naszych uczniów i absolwentów.
Dekada ta kończy się również wybudowaniem we współpracy ze Stowarzyszeniem Miłośników Gór i Sportów Górskich Jetti ściany wspinaczkowej. Do szkoły przybywa trójka młodych zapaleńców: Ireneusz Hebda, Rafał Olender i Arkadiusz Tabisz. Trwają kuluarowe rozmowy z dyrektorem Jarosławem Cieślińskim. Nie trzeba go przekonywać do idei „ścian wspinaczkowych w każdej szkole”. W „Jedenastce” powstaje pierwsza wybudowana w województwie opolskim profesjonalna ściana wspinaczkowa. Rozpoczęła się „era” związków szkoły ze środowiskiem wspinaczkowym. I tu warto przytoczyć artykuł z „Nowej Trybuny Opolskiej”. Coraz Wyżej (szkoła z pomysłem). W Szkole Podstawowej nr 11 na Chabrach w Opolu odbyły się IV Otwarte Mistrzostwa we Wspinaczce Sportowej. Oprócz tego na boisku szkolnym rozgrywane były mecze piłki nożnej pomiędzy zespołem nauczycieli i rodziców. Imprezie towarzyszył też festyn.
W szkole od 1997 r. działa sekcja wspinaczkowa. Znajduje się tam jedyna na Opolszczyźnie ściana do trenowania wspinaczki sportowej o takim stopniu trudności, że można na niej rozgrywać poważne zawody. Takie jak mistrzostwa województwa, w których w ubiegły weekend startowało 34 zawodników.(…) – to dlatego, że w szkole jest odpowiedni klimat. Jesteśmy chyba jedyną taka szkołą podstawową, w której aż trzech nauczycieli ma zaliczone pięciotysięczniki (…). Ta trójka to: Jarosław Cieśliński (dyrektor szkoły), Ewa Czachor (nauczycielka kształcenia zintegrowanego) i Maria Lisowska (nauczycielka przyrody).
W tym samym roku (1997), z inicjatywy Jacka Cieślińskiego, nauczyciela wychowania fizycznego, zawiązuje się w szkole Uczniowski Klub Sportowy „Chabry”, propagujący wśród uczniów piłkę nożną.
Corocznie 21 marca, niezależnie od pogody, cała szkoła wyrusza w plener. Jest to pożyteczny i przyjemny sposób uczczenia „Dnia Wagarowicza”. Rajd odbywa się w podopolskich lasach, a trasy wytycza Maria Lisowska, nauczycielka przyrody. Na szlakach pieszych uczniowie zwiedzają zabytki kultury, podziwiają przyrodę w rezerwatach i parkach krajobrazowych Opolszczyzny. Obserwują pierwsze oznaki wiosny, wyłaniające się często spod śniegu. Przemarsz kończy się wspólnym ogniskiem z pieczeniem kiełbasy. Dotychczas odbyło się już piętnaście rajdów, w tym jeden dwudniowy do Prószkowa.
Tradycją PSP nr 11 w Opolu stało się także organizowanie zimowisk w czasie ferii. Do tej pory szkoła zorganizowała już 15 wyjazdów w ciekawe górskie rejony Polski. Uczniowie w czasie tych zimowisk podziwiają przyrodę parków narodowych, zwiedzają zabytkowe miejsca, a także uczą się radzić sobie w różnych warunkach terenowych. Biorą udział w ciekawych, ale też i nietypowych zajęciach, takich jak chodzenie po jaskiniach, zjazdy na linie, wspinaczki skalne, jeżdżenie na nartach i sankach, kuligi konne, leśne podchody, marsze odwagi itd. Dzieci bardzo miło wspominają wspólnie spędzony czas i podkreślają, że różnorodne zajęcia pozwalają im zapomnieć o istnieniu komputera i telewizji.
Oto przykład jednej z wypowiedzi uczniów: Niezapomniane chwile związane z zimowymi wyjazdami. Jeszcze kiedy były porządne zimy, gdzie mróz i śnieg próbował nam utrudniać liczne piesze wyprawy oraz podchody, nigdy nie poddawaliśmy się. W naszej pamięci szczególnie pozostaną takie chwile, jak: biegnący pan dyrektor w stroju Araba, czy kultowy symbol zimowiska – termos z herbatą pani Lisowskiej oraz prześliczny różowy plecaczek pani Czaplińskiej, a także najważniejsza rzecz – liczne ekstremalne zjazdy na tzw. listkach lub potocznie „dupolotach”. Marcin i Bartek Ratajczak.
Rok szkolny 1995/96 stał pod znakiem teatru („Rok Teatru”). Utrwalił się w pamięci szkoły szczególnie dzięki wysokiemu wyróżnieniu, przyznanemu szkole za udział w XXIX Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru” Teatr ’96. Komisja Centralna z Warszawy na Dyplomie Uznania podkreśliła szczególne osiągnięcia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 11 w rozwijaniu edukacji teatralnej.
Na tym się jednak nie skończyło. W dalszym ciągu „krzewi się” w szkole edukację teatralną. I tak w 2003 r. uczniowie uczestniczą w Przeglądzie Teatrów Szkolnych w Opolu. Nasze przedstawienie przygotowane przez Szkolny Teatrzyk „Śmieszki” zdobyło następujące nagrody:
- nagroda za scenografię (kl. I-III),
- wyróżnienie za spektakl (kl. I-IV),
- dwie nagrody za kreacje aktorskie (Olaf Gałecki VI a, Roksana Mrowca VI b).
Rok szkolny 1997/98 kończymy obchodami XXX-lecia szkoły. Kronikarz tak odnotowuje godziny pozostałe do uroczystej akademii: Kronika szkolna 21 V 1998 godz. 22.00. Siedzimy, martwimy się, ręce po pracy myjemy, szampana nie otwieramy – czekamy na gości. Przemówienie dyrektora trenujemy. Z licznych zostali nieliczni. Na pamiątkę tego dnia – M. Kania, A. Malec, E. Wasilewska, B. Szydłowska, V. Czeczot. E. Sowińska, J. Cieśliński.
23 maja 1998 r. w szkole odbywa się również Pierwszy Zjazd Absolwentów Szkoły zakończony huczną zabawą w restauracji Ali Baba. Przybyli absolwenci z kraju i zagranicy. Wspominali oni lata spędzone w „Chabrowskiej Jedenastce”. Z okazji rocznicy została wydana monografia szkoły oraz tomik wierszy autorstwa naszych uczniów i absolwentów.
Dekada ta kończy się również wybudowaniem we współpracy ze Stowarzyszeniem Miłośników Gór i Sportów Górskich Jetti ściany wspinaczkowej. Do szkoły przybywa trójka młodych zapaleńców: Ireneusz Hebda, Rafał Olender i Arkadiusz Tabisz. Trwają kuluarowe rozmowy z dyrektorem Jarosławem Cieślińskim. Nie trzeba go przekonywać do idei „ścian wspinaczkowych w każdej szkole”. W „Jedenastce” powstaje pierwsza wybudowana w województwie opolskim profesjonalna ściana wspinaczkowa. Rozpoczęła się „era” związków szkoły ze środowiskiem wspinaczkowym. I tu warto przytoczyć artykuł z „Nowej Trybuny Opolskiej”. Coraz Wyżej (szkoła z pomysłem). W Szkole Podstawowej nr 11 na Chabrach w Opolu odbyły się IV Otwarte Mistrzostwa we Wspinaczce Sportowej. Oprócz tego na boisku szkolnym rozgrywane były mecze piłki nożnej pomiędzy zespołem nauczycieli i rodziców. Imprezie towarzyszył też festyn.
W szkole od 1997 r. działa sekcja wspinaczkowa. Znajduje się tam jedyna na Opolszczyźnie ściana do trenowania wspinaczki sportowej o takim stopniu trudności, że można na niej rozgrywać poważne zawody. Takie jak mistrzostwa województwa, w których w ubiegły weekend startowało 34 zawodników.(…) – to dlatego, że w szkole jest odpowiedni klimat. Jesteśmy chyba jedyną taka szkołą podstawową, w której aż trzech nauczycieli ma zaliczone pięciotysięczniki (…). Ta trójka to: Jarosław Cieśliński (dyrektor szkoły), Ewa Czachor (nauczycielka kształcenia zintegrowanego) i Maria Lisowska (nauczycielka przyrody).
W tym samym roku (1997), z inicjatywy Jacka Cieślińskiego, nauczyciela wychowania fizycznego, zawiązuje się w szkole Uczniowski Klub Sportowy „Chabry”, propagujący wśród uczniów piłkę nożną.
Lata 1999-2008
Dekada ta to okres dużych zmian w szkolnictwie. Rok 1999 zapoczątkowuje reformę oświaty. W jej wyniku chabrowska szkoła podstawowa kształci uczniów już tylko w klasach I-VI. Z żalem oddaje do nowo powstałych gimnazjów swoich starszych uczniów. Ostatnia klasa ósma opuszcza szkołę w roku 2000. „Jedenastka” staje się szkołą niedużą, a przez to bardziej przyjazną dzieciom, gdzie wszyscy się znają i wspólnie decydują o życiu szkoły. Rok 2002 zapoczątkowuje ogólnopolskie sprawdziany zewnętrzne dla uczniów klas VI. Wyniki szkoły plasują ją w czołówce szkół Polski i miasta Opola. W następnych latach uczniowie szkoły potwierdzają to na kolejnych sprawdzianach.
W roku 2001 PSP 11 zdecydowała się na organizację Międzyszkolnego Konkursu Regionalnego dla uczniów klas I-III pod hasłem: „Moja Mała Ojczyzna”. Został on zaplanowany na trzy kolejne lata:
W tym konkursie nasi uczniowie z klas I-III w klasyfikacji zespołowej sięgnęli po najwyższe laury, w pierwszej i drugiej edycji konkursu zdobyli pierwsze miejsca, natomiast w trzeciej edycji II miejsce. Konkurs organizowany był we współpracy z Muzeum Śląska Opolskiego, Stobrawskim Parkiem Krajobrazowym, PTTK i metodykiem kształcenia zintegrowanego.
W roku szkolnym 2003/04 rozpoczęto tradycję jesiennych wyjazdów do podopolskich lasów. Tak odnotowała to wydarzenie szkolna kronika: 2 i 3 października – Święto Pieczonego Ziemniaka. Koleżanka Iwona Ostrowska po raz pierwszy zorganizowała dla całej szkoły jesienny przyrodniczy wyjazd do lasu. Zwiedziliśmy Izbę Przyrodniczą w Kup, spotkaliśmy się z pracownikiem Stobrawskiego Parku Krajobrazowego, zobaczyliśmy przeźrocza ze zwierzętami i krajobrazem parku, odbyliśmy wycieczkę dydaktyczną do lasu i oczywiście piekliśmy ziemniaki oraz kiełbasę.
Szkoła przez cały okres swego istnienia borykała się z wieloma trudnymi sprawami gospodarczymi. Pierwsze remonty zostały przeprowadzone w latach siedemdziesiątych. Odnowiono elewację już za czasów dyrektora Andrzeja Maurera, zmieniono posadzki na korytarzach, wymieniono wykładziny podłogowe w klasach, gabinety przedmiotowe wyposażono w meble oraz pomoce naukowe. Zagospodarowano tereny wokół szkoły. Powstały boiska sportowe. Wiele sal lekcyjnych wymalowano, współpracując ściśle z rodzicami.
Obecnie „Chabrowska Jedenastka” jest szkołą nowoczesną. Gabinet chemii zamieniono na salę multimedialną, a w pracowni fizyki znalazła swą siedzibę biblioteka ze Szkolnym Centrum Informacji Multimedialnej. Inwestycja w języki obce narzuciła organizację dwóch sal do ich nauczania, a w dawnej sali języka rosyjskiego utworzono pracownię komputerową. Zmiany nastąpiły także w klasach I-III. Cały parter dawnego skrzydła klas starszych opanowali uczniowie klas młodszych. Szkolne grupy teatralne mogą wystawiać swoje przedstawienia na scenie w auli (pełniącej też funkcję stołówki). Utworzono salkę do gimnastyki korekcyjnej, małą salkę sportową (w miejscu jednej z sal lekcyjnych) oraz wybudowano profesjonalną ścianę wspinaczkową z pomieszczeniem do treningu zwanym „bulderownią”. Stary „asfalciak”, na którym niejedno kolano zostało zdarte, ale i niejeden objawił się talent sportowy, dzięki staraniom radnych miasta Opola (w szczególności Marzeny Kawałko – radnej i nauczycielki PSP nr 11) zamieniono w 2008 r. na boisko wielofunkcyjne o sztucznej nawierzchni i ze sztucznym oświetleniem. Obok niego dzięki inicjatywie nauczyciela i trenera UKS „Chabry” Jacka Cieślińskiego, znajduje się trawiaste boisko do piłki nożnej. Całość zamyka skocznia do skoków w dal.
Nie należy zapomnieć także o Szkolnej Izbie Regionalnej, której pomysłodawcą była wicedyrektor Maria Kania. Została pomyślana jako miejsce, w którym gromadzone są pamiątki rodzinne, dokumenty, zdjęcia, dawne przedmioty codziennego użytku oraz wszystko, co może pomóc poznać i zrozumieć historię tej ziemi i losy ludzi z nią związanych oraz rozwijać wśród uczniów emocjonalny związek ze stronami rodzinnymi i wpajać szacunek dla śląskich tradycji oraz zwyczajów. Wspólnie z uczniami, ich rodzinami i nauczycielami poszukiwano oraz gromadzono eksponaty, natomiast dzięki zaprzyjaźnionemu plastykowi Barbarze Winnickiej (do dnia dzisiejszego sprawującej z Ewą Czachor opiekę nad izbą) stworzono projekt aranżacji ekspozycji. Działania zmierzające do udostępnienia Szkolnej Izby Regionalnej zostały zakończone w marcu 2004 r. Podczas uroczystego otwarcia, w następnym miesiącu, na specjalnym spotkaniu „Chabrowa Jedenastka” podarowała Muzeum Śląska Opolskiego butelkę po piwie, która okazała się mieć wartość muzealną i jest wielkiej rzadkości eksponatem.
Historię szkoły w latach 1968-2008 tworzyli również wicedyrektorzy. To oni także troszczyli się, by proces dydaktyczno-wychowawczy i opiekuńczy przebiegał sprawnie. Należy tu więc wymienić następujące osoby: Barbarę Sławińską, Józefa Kamińskiego, Aleksandrę Niedzielską, Barbarę Kubis, Helenę Biernacką, Longina Langa, Marię Kanię – a obecnie tę funkcję pełni Anna Czaplińska.
Bieżący rok szkolny jest rokiem jubileuszowym. Mija 40 lat istnienia PSP nr 11. Ciągle zmienia się wystrój klas i korytarzy (te ostatnie za sprawą Jolanty Kryk – absolwentki szkoły i rodzica, która pomaga w projektowaniu kolorystyki szkolnych wnętrz). Przygotowano gazetki oraz wystawy ukazujące dorobek szkoły oraz losy jej absolwentów m.in. w ramach akcji pod hasłem: „Co z nich wyrosło?”. Zorganizowano wiele interesujących spotkań. Uczniowie z poszczególnych klas zbierali materiały o wy- branym absolwencie. Odbyło się wiele „konferencji prasowych”, w czasie których dzieci zadawały ciekawe pytania oraz starały się przeprowadzać wywiady. Kronikarze odnotowali: W piątek 23 XI uczniowie gościli znanego absolwenta naszej szkoły, Dariusza Gilmana, szermierza, wielokrotnego reprezentanta Polski, zdobywcę wielu medali (indywidualnie i drużynowo). Piątoklasiści przygotowali pytania dotyczące wspomnień pana Dariusza związanych ze szkołą oraz nawiązujące do bogatej kariery (…). Kolejne spotkanie z absolwentem Piotrem Maślakiem – 20 XII 2007 r. obecnie dziennikarzem telewizji („Plus”) – prowadzi wraz z K. Olubińską program „Raport”. Ukończył naszą szkolę w 1990 r. Wychowawczynią była p. v-ce dyr. Anna Czaplińska. I jeszcze jeden wpis: 16 stycznia 2008 r. uczniowie kl. II a i V c gościli bardzo znanego ucznia naszej szkoły – Andrzeja Nowaka – gitarzystę i założyciela zespołów TSA i ZŁE PSY.
Z okazji jubileuszu przygotowano też wystawę kronik szkolnych oraz gazetek „Buda”. Młodsi uczniowie wykonali szereg prac plastycznych, związanych z historią szkoły, natomiast starsze dzieci przygotowały na lekcjach techniki makietę szkoły.
W holu szkoły na tablicach dumnie prezentują się nazwiska laureatów różnych konkursów przedmiotowych oraz nazwiska członków Samorządu Szkolnego w poszczególnych latach.
W dniu 6 czerwca 2008 r. na uroczystej gali z okazji 40 – lecia szkoły Jedenastka gościła ważnych gości: Biskupa Pawła Stobrawę, który odprawił również uroczystą msze świętą w intencji naszej szkoły, Przewodniczącego Rady Miasta Opola Pana Dariusza Smagałę, Prezydenta Miasta Opola Pana Ryszarda Zembaczyńskiego, Wiceprezydenta Pan Arkadiusza Karbowiaka (naszego absolwenta), Wicekuratora Opolskiego Pana Leszka Darowskiego, środowiska kresowian, radnych miasta Opola i dyrektorów opolskich szkół i innych placówek. Warto odnotować, że Panie dyrektorki szkół: PSP 8 Małgorzata Bagińska i PSP 25 Walentyna Lachowicz są absolwentkami naszej szkoły. Dokonano również oficjalnego otwarcia nowo powstałego boiska szkolnego i Galerii Lwowskiej podarowanej szkole przez Prezesa TMLiKPW Pana Zdzisława Khula.
Nasi absolwenci w dniu 7 czerwca 2008 r. spotkali się na kolejnym, II Zjeździe Absolwentów „Chabrowskiej Jedenastki”. Odbyły się on podczas tradycyjnego festynu, festynu, który także jest chlubą szkoły. Organizowany już po raz szesnasty integruje mieszkańców dzielnicy. Jest miejscem wspaniałej zabawy i prezentacji szkolnego dorobku. W tym dniu szkołę odwiedził również Wojewoda Opolski Pan Ryszard Wilczyński.
3 lipca 2008 r. jest ważną data w życiu szkoły. Tego dnia Rada Miasta Opola na wniosek dyrektor szkoły Jarosława Cieślińskiego zaakceptowany przez Radę Pedagogiczną, Radę Rodziców i Samorząd Uczniowski nadaje Publicznej Szkole Podstawowej nr 11 w Opolu imię Orląt Lwowskich. 1 września dzieci dowiadują się o tej wspaniałej nowinie podczas uroczystego rozpoczęcia roku szkolnego połączonego z odsłonięciem na murach szkoły tablicy honorowej upamiętniającej te wydarzenia. Tablicy ufundowanej przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich z Opola. Na uroczystościach obecni byli przedstawiciele Kresowian wraz z prezesem Panem Zdzisławem Khulem.
Najważniejszą datą w historii szkoły jest 27 listopada 2008 r. w tym dniu szkołę odwiedza Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Pan Lech Kaczyński. Prezydent Polski dokonuje oficjalnego odsłonięcia tablicy Orląt Lwowskich i wręcza szkole sztandar. W tym dniu szkoła gości wielu zasłużonych gości.
W roku 2001 PSP 11 zdecydowała się na organizację Międzyszkolnego Konkursu Regionalnego dla uczniów klas I-III pod hasłem: „Moja Mała Ojczyzna”. Został on zaplanowany na trzy kolejne lata:
- rok szkol. 2001/2002 „Opole – moje miasto”,
- rok szkol. 2002/2003 „Tradycje i zwyczaje na Śląsku Opolskim”,
- rok szkol. 2003/2004 „Co warto wiedzieć o Opolszczyźnie”.
W tym konkursie nasi uczniowie z klas I-III w klasyfikacji zespołowej sięgnęli po najwyższe laury, w pierwszej i drugiej edycji konkursu zdobyli pierwsze miejsca, natomiast w trzeciej edycji II miejsce. Konkurs organizowany był we współpracy z Muzeum Śląska Opolskiego, Stobrawskim Parkiem Krajobrazowym, PTTK i metodykiem kształcenia zintegrowanego.
W roku szkolnym 2003/04 rozpoczęto tradycję jesiennych wyjazdów do podopolskich lasów. Tak odnotowała to wydarzenie szkolna kronika: 2 i 3 października – Święto Pieczonego Ziemniaka. Koleżanka Iwona Ostrowska po raz pierwszy zorganizowała dla całej szkoły jesienny przyrodniczy wyjazd do lasu. Zwiedziliśmy Izbę Przyrodniczą w Kup, spotkaliśmy się z pracownikiem Stobrawskiego Parku Krajobrazowego, zobaczyliśmy przeźrocza ze zwierzętami i krajobrazem parku, odbyliśmy wycieczkę dydaktyczną do lasu i oczywiście piekliśmy ziemniaki oraz kiełbasę.
Szkoła przez cały okres swego istnienia borykała się z wieloma trudnymi sprawami gospodarczymi. Pierwsze remonty zostały przeprowadzone w latach siedemdziesiątych. Odnowiono elewację już za czasów dyrektora Andrzeja Maurera, zmieniono posadzki na korytarzach, wymieniono wykładziny podłogowe w klasach, gabinety przedmiotowe wyposażono w meble oraz pomoce naukowe. Zagospodarowano tereny wokół szkoły. Powstały boiska sportowe. Wiele sal lekcyjnych wymalowano, współpracując ściśle z rodzicami.
Obecnie „Chabrowska Jedenastka” jest szkołą nowoczesną. Gabinet chemii zamieniono na salę multimedialną, a w pracowni fizyki znalazła swą siedzibę biblioteka ze Szkolnym Centrum Informacji Multimedialnej. Inwestycja w języki obce narzuciła organizację dwóch sal do ich nauczania, a w dawnej sali języka rosyjskiego utworzono pracownię komputerową. Zmiany nastąpiły także w klasach I-III. Cały parter dawnego skrzydła klas starszych opanowali uczniowie klas młodszych. Szkolne grupy teatralne mogą wystawiać swoje przedstawienia na scenie w auli (pełniącej też funkcję stołówki). Utworzono salkę do gimnastyki korekcyjnej, małą salkę sportową (w miejscu jednej z sal lekcyjnych) oraz wybudowano profesjonalną ścianę wspinaczkową z pomieszczeniem do treningu zwanym „bulderownią”. Stary „asfalciak”, na którym niejedno kolano zostało zdarte, ale i niejeden objawił się talent sportowy, dzięki staraniom radnych miasta Opola (w szczególności Marzeny Kawałko – radnej i nauczycielki PSP nr 11) zamieniono w 2008 r. na boisko wielofunkcyjne o sztucznej nawierzchni i ze sztucznym oświetleniem. Obok niego dzięki inicjatywie nauczyciela i trenera UKS „Chabry” Jacka Cieślińskiego, znajduje się trawiaste boisko do piłki nożnej. Całość zamyka skocznia do skoków w dal.
Nie należy zapomnieć także o Szkolnej Izbie Regionalnej, której pomysłodawcą była wicedyrektor Maria Kania. Została pomyślana jako miejsce, w którym gromadzone są pamiątki rodzinne, dokumenty, zdjęcia, dawne przedmioty codziennego użytku oraz wszystko, co może pomóc poznać i zrozumieć historię tej ziemi i losy ludzi z nią związanych oraz rozwijać wśród uczniów emocjonalny związek ze stronami rodzinnymi i wpajać szacunek dla śląskich tradycji oraz zwyczajów. Wspólnie z uczniami, ich rodzinami i nauczycielami poszukiwano oraz gromadzono eksponaty, natomiast dzięki zaprzyjaźnionemu plastykowi Barbarze Winnickiej (do dnia dzisiejszego sprawującej z Ewą Czachor opiekę nad izbą) stworzono projekt aranżacji ekspozycji. Działania zmierzające do udostępnienia Szkolnej Izby Regionalnej zostały zakończone w marcu 2004 r. Podczas uroczystego otwarcia, w następnym miesiącu, na specjalnym spotkaniu „Chabrowa Jedenastka” podarowała Muzeum Śląska Opolskiego butelkę po piwie, która okazała się mieć wartość muzealną i jest wielkiej rzadkości eksponatem.
Historię szkoły w latach 1968-2008 tworzyli również wicedyrektorzy. To oni także troszczyli się, by proces dydaktyczno-wychowawczy i opiekuńczy przebiegał sprawnie. Należy tu więc wymienić następujące osoby: Barbarę Sławińską, Józefa Kamińskiego, Aleksandrę Niedzielską, Barbarę Kubis, Helenę Biernacką, Longina Langa, Marię Kanię – a obecnie tę funkcję pełni Anna Czaplińska.
Bieżący rok szkolny jest rokiem jubileuszowym. Mija 40 lat istnienia PSP nr 11. Ciągle zmienia się wystrój klas i korytarzy (te ostatnie za sprawą Jolanty Kryk – absolwentki szkoły i rodzica, która pomaga w projektowaniu kolorystyki szkolnych wnętrz). Przygotowano gazetki oraz wystawy ukazujące dorobek szkoły oraz losy jej absolwentów m.in. w ramach akcji pod hasłem: „Co z nich wyrosło?”. Zorganizowano wiele interesujących spotkań. Uczniowie z poszczególnych klas zbierali materiały o wy- branym absolwencie. Odbyło się wiele „konferencji prasowych”, w czasie których dzieci zadawały ciekawe pytania oraz starały się przeprowadzać wywiady. Kronikarze odnotowali: W piątek 23 XI uczniowie gościli znanego absolwenta naszej szkoły, Dariusza Gilmana, szermierza, wielokrotnego reprezentanta Polski, zdobywcę wielu medali (indywidualnie i drużynowo). Piątoklasiści przygotowali pytania dotyczące wspomnień pana Dariusza związanych ze szkołą oraz nawiązujące do bogatej kariery (…). Kolejne spotkanie z absolwentem Piotrem Maślakiem – 20 XII 2007 r. obecnie dziennikarzem telewizji („Plus”) – prowadzi wraz z K. Olubińską program „Raport”. Ukończył naszą szkolę w 1990 r. Wychowawczynią była p. v-ce dyr. Anna Czaplińska. I jeszcze jeden wpis: 16 stycznia 2008 r. uczniowie kl. II a i V c gościli bardzo znanego ucznia naszej szkoły – Andrzeja Nowaka – gitarzystę i założyciela zespołów TSA i ZŁE PSY.
Z okazji jubileuszu przygotowano też wystawę kronik szkolnych oraz gazetek „Buda”. Młodsi uczniowie wykonali szereg prac plastycznych, związanych z historią szkoły, natomiast starsze dzieci przygotowały na lekcjach techniki makietę szkoły.
W holu szkoły na tablicach dumnie prezentują się nazwiska laureatów różnych konkursów przedmiotowych oraz nazwiska członków Samorządu Szkolnego w poszczególnych latach.
W dniu 6 czerwca 2008 r. na uroczystej gali z okazji 40 – lecia szkoły Jedenastka gościła ważnych gości: Biskupa Pawła Stobrawę, który odprawił również uroczystą msze świętą w intencji naszej szkoły, Przewodniczącego Rady Miasta Opola Pana Dariusza Smagałę, Prezydenta Miasta Opola Pana Ryszarda Zembaczyńskiego, Wiceprezydenta Pan Arkadiusza Karbowiaka (naszego absolwenta), Wicekuratora Opolskiego Pana Leszka Darowskiego, środowiska kresowian, radnych miasta Opola i dyrektorów opolskich szkół i innych placówek. Warto odnotować, że Panie dyrektorki szkół: PSP 8 Małgorzata Bagińska i PSP 25 Walentyna Lachowicz są absolwentkami naszej szkoły. Dokonano również oficjalnego otwarcia nowo powstałego boiska szkolnego i Galerii Lwowskiej podarowanej szkole przez Prezesa TMLiKPW Pana Zdzisława Khula.
Nasi absolwenci w dniu 7 czerwca 2008 r. spotkali się na kolejnym, II Zjeździe Absolwentów „Chabrowskiej Jedenastki”. Odbyły się on podczas tradycyjnego festynu, festynu, który także jest chlubą szkoły. Organizowany już po raz szesnasty integruje mieszkańców dzielnicy. Jest miejscem wspaniałej zabawy i prezentacji szkolnego dorobku. W tym dniu szkołę odwiedził również Wojewoda Opolski Pan Ryszard Wilczyński.
3 lipca 2008 r. jest ważną data w życiu szkoły. Tego dnia Rada Miasta Opola na wniosek dyrektor szkoły Jarosława Cieślińskiego zaakceptowany przez Radę Pedagogiczną, Radę Rodziców i Samorząd Uczniowski nadaje Publicznej Szkole Podstawowej nr 11 w Opolu imię Orląt Lwowskich. 1 września dzieci dowiadują się o tej wspaniałej nowinie podczas uroczystego rozpoczęcia roku szkolnego połączonego z odsłonięciem na murach szkoły tablicy honorowej upamiętniającej te wydarzenia. Tablicy ufundowanej przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich z Opola. Na uroczystościach obecni byli przedstawiciele Kresowian wraz z prezesem Panem Zdzisławem Khulem.
Najważniejszą datą w historii szkoły jest 27 listopada 2008 r. w tym dniu szkołę odwiedza Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Pan Lech Kaczyński. Prezydent Polski dokonuje oficjalnego odsłonięcia tablicy Orląt Lwowskich i wręcza szkole sztandar. W tym dniu szkoła gości wielu zasłużonych gości.
Samorząd Uczniowski
Samorząd Uczniowski to organ reprezentujący interesy uczniów wobec nauczycieli, rodziców i administracji oświatowej. Może on przedstawiać radzie rodziców, radzie pedagogicznej oraz dyrektorowi wnioski i opinie we wszystkich sprawach szkoły. Tworzą go wszyscy uczniowie, którzy stają się automatycznie jego członkami w chwili przyjęcia do szkoły. Samorząd Uczniowski jest zatem bardzo ważną częścią szkoły. To uczniowie decydują, jakimi sprawami będzie się on zajmował. Dlatego pole działania samorządu jest nieograniczone. Przekonać się o tym można przeglądając kroniki szkolne. Znajdziemy tam spotkania z ciekawymi ludźmi (poeci, pisarze, działacze społeczni, sportowcy…), debaty dotyczące społeczności uczniowskiej, konkursy, pokazy, rajdy, spartakiady, bale i oczywiście dyskoteki. Trudno wymienić wszystkie pomysły zrealizowane przez ostatnie 40 lat, bowiem była ich ogromna ilość.
W celu usprawnienia działalności Samorządu uczniowie w demokratycznych wyborach dokonują wyboru swoich przedstawicieli, w tym lidera, kapitana czyli Przewodniczącego Samorządu Uczniowskiego. To on planuje i rozdziela zadania, angażuje jak największą grupę uczniów do pracy na rzecz Samorządu, współpracuje z Dyrektorem szkoły i opiekunem samorządu, odpowiada za wychowanie następców. Jest to bardzo ważna i odpowiedzialna funkcja. Podobnie jest z rolą opiekuna Samorządu, który jest pośrednikiem między nim, a Dyrektorem i Radą Pedagogiczną, jest doradcą Samorządu.
Poniżej w tabeli prezentujemy przewodniczących Samorządu Uczniowskiego i opiekunów, których udało się nam odnaleźć poprzez szkolne archiwa:
W celu usprawnienia działalności Samorządu uczniowie w demokratycznych wyborach dokonują wyboru swoich przedstawicieli, w tym lidera, kapitana czyli Przewodniczącego Samorządu Uczniowskiego. To on planuje i rozdziela zadania, angażuje jak największą grupę uczniów do pracy na rzecz Samorządu, współpracuje z Dyrektorem szkoły i opiekunem samorządu, odpowiada za wychowanie następców. Jest to bardzo ważna i odpowiedzialna funkcja. Podobnie jest z rolą opiekuna Samorządu, który jest pośrednikiem między nim, a Dyrektorem i Radą Pedagogiczną, jest doradcą Samorządu.
Poniżej w tabeli prezentujemy przewodniczących Samorządu Uczniowskiego i opiekunów, których udało się nam odnaleźć poprzez szkolne archiwa:
| Lata szkolne | Przewodniczący | Opiekunowie Samorządu Uczniowskiego |
|---|---|---|
| 1968/69 | Wiesława Olewicz | |
| 1969/70 | Alicja Bryja, Krystyna Adamczyk | |
| 1971/72 | Jerzy Schabowski | |
| 1973/74 | J. Pawlik | |
| 1974/75 | Teresa Sicińska | |
| 1975/76 | Beata Suszycka | |
| 1976/77 | J. Tkacz | |
| 1977/78 | Aleksandra Strusińska | |
| 1978/79 | Aleksandra Strusińska | |
| 1979/80 | Klaudia Wójt | Elżbieta Wasilewska |
| 1980/81 | Anna Prus | |
| 1981/82 | Jacek Olender | |
| 1985/86 | Joanna Gryszpińska | |
| 1986/87 | Iwona Futkowska | |
| 1991/92 | Aleksandra Kowal | |
| 1992/93 | Agnieszka Białek | |
| 1993/94 | Agnieszka Białek | |
| 1994/95 | Katarzyna Wodecka | Anna Czaplińska |
| 1995/96 | Marta Pająk | |
| 1996/97 | Justyna Socińska | |
| 1997/98 | Justyna Socińska | |
| 1998/99 | Julia Socińska | |
| 1999/00 | Patrycja Cisek | |
| 2000/01 | Zuzanna Górska | |
| 2001/02 | Judyta Polak | Karina Ratajczak |
| 2002/03 | Natalia Cisek | |
| 2003/04 | Tymoteusz Dubiel | |
| 2004/05 | Dominika Seńkowska | |
| 2005/06 | Dominika Kowalczyk | |
| 2006/07 | Natalia Zasina | |
| 2007/08 | Aleksandra Mazur | |
| 2008/09 | Aleksandra Mazur | Agata Szopa |
| 2009/10 | Małgorzata Kaczmarek | |
| 2010/11 | Julia Fiołek | |
| 2011/12 | Jagoda Anczakowska | |
| 2012/13 | Maja Olszewska | |
| 2013/14 | Jan Chmiel | |
| 2014/15 | Kacper Zelkowier | |
| 2015/16 | Mateusz Łukowski | |
| 2016/17 | Bartłomiej Lichwała | |
| 2017/18 | Miłosz Dobrowolski |
Od września 1993 r. Samorząd Uczniowski wydaje swoja gazetkę – „Buda”. Pomysłodawcą czasopisma był dyrektor Jarosław Cieśliński, a jej pierwszym opiekunem Elżbieta Wasilewska, nauczycielka języka polskiego. Zespół redakcyjny liczył trzy osoby: Krzysztof Podhrebelny, Krzysztof Dobrowolski i Tomasz Mruczyński. Premierowe numery gazetki pisane były odręcznie, potem młodzi redaktorzy używali maszyny do pisania. Od 1997 r. gazetkę zaczęto przygotowywać komputerowo.
Początkowo pismo było tygodnikiem, później dwutygodnikiem, ostatecznie ukazuje się raz w miesiącu. Młodzi redaktorzy pisali nie tylko o sprawach szkolnych, ale również interesowali się problemami miasta i osiedla. W każdym numerze były stałe rubryki takie, jak: rozrywka, poradnik ortograficzny, językowy, ciekawostki (ta budowa czasopisma utrzymywana jest do dzisiaj). Miesięczny nakład gazetki wynosił 100 egzemplarzy. W 1998 roku w VI Wojewódzkim Konkursie Gazetek i Czasopism Szkolnych zajęliśmy II miejsce.
W latach 2001-2003 i od września 2009 r. opiekunem gazetki „Buda” jest pani Agnieszka Sojka. Redakcja mieściła się w szkolnym Radiowęźle, a od 2004 r. do dnia dzisiejszego mieści się w bibliotece szkolnej. Zespół liczył 16 uczniów z klas V-VI. Zmieniła się szata graficzna gazetki. Uczniowie w dalszym ciągu pisali o sprawach im bliskich: szkole, przyjaźniach, zainteresowaniach.
W latach 2004 – 2009 gazetką szkolną „Buda” opiekowała się Katarzyna Dmochowska, nauczyciel bibliotekarz. Zespół redakcyjny liczy 11 uczniów z klas VI. Gazetka od roku 2007 ma także swoje wydanie internetowe (na szkolnej stronie). W roku 2008 – roku jubileuszowym była prowadzona dodatkowo stała rubryka „Z kronik szkolnych i klasowych”.
Poza słowem pisanym Samorząd Uczniowski oraz zainteresowani uczniowie mogą przekazywać swoje relacje, a także organizować imprezy czy dyskoteki za pomocą radiowęzła szkolnego, obecnie działającego jako Szkolne Radio Impuls, którym opiekuje się Adriana Nowińska-Moczia. Dzięki pomocy Zespołu Szkół Elektrycznych w Opolu, w ostatnich dwóch latach (2008 – 2009) zmodernizowano radiowęzeł i nagłośnienie.
Początkowo pismo było tygodnikiem, później dwutygodnikiem, ostatecznie ukazuje się raz w miesiącu. Młodzi redaktorzy pisali nie tylko o sprawach szkolnych, ale również interesowali się problemami miasta i osiedla. W każdym numerze były stałe rubryki takie, jak: rozrywka, poradnik ortograficzny, językowy, ciekawostki (ta budowa czasopisma utrzymywana jest do dzisiaj). Miesięczny nakład gazetki wynosił 100 egzemplarzy. W 1998 roku w VI Wojewódzkim Konkursie Gazetek i Czasopism Szkolnych zajęliśmy II miejsce.
W latach 2001-2003 i od września 2009 r. opiekunem gazetki „Buda” jest pani Agnieszka Sojka. Redakcja mieściła się w szkolnym Radiowęźle, a od 2004 r. do dnia dzisiejszego mieści się w bibliotece szkolnej. Zespół liczył 16 uczniów z klas V-VI. Zmieniła się szata graficzna gazetki. Uczniowie w dalszym ciągu pisali o sprawach im bliskich: szkole, przyjaźniach, zainteresowaniach.
W latach 2004 – 2009 gazetką szkolną „Buda” opiekowała się Katarzyna Dmochowska, nauczyciel bibliotekarz. Zespół redakcyjny liczy 11 uczniów z klas VI. Gazetka od roku 2007 ma także swoje wydanie internetowe (na szkolnej stronie). W roku 2008 – roku jubileuszowym była prowadzona dodatkowo stała rubryka „Z kronik szkolnych i klasowych”.
Poza słowem pisanym Samorząd Uczniowski oraz zainteresowani uczniowie mogą przekazywać swoje relacje, a także organizować imprezy czy dyskoteki za pomocą radiowęzła szkolnego, obecnie działającego jako Szkolne Radio Impuls, którym opiekuje się Adriana Nowińska-Moczia. Dzięki pomocy Zespołu Szkół Elektrycznych w Opolu, w ostatnich dwóch latach (2008 – 2009) zmodernizowano radiowęzeł i nagłośnienie.
Rada Szkoły
W roku 1992 z inicjatywy dyrektora Jarosława Cieślińskiego Rada Pedagogiczna i Komitet Rodzicielski postanowiły powołać Radę Szkoły skupiającą nauczycieli, rodziców i uczniów. Komitet Rodzicielski zawiesił swoją działalność po powstaniu Rady Szkoły. Rodzice zgodnie z decyzją Ogólnego Zebrania Rodziców reprezentowali w niej interes ogółu rodziców i opiekunów wychowanków szkoły. Lata1992-2007 to wspaniały okres współpracy społeczności szkolnej. W roku 2001 z Rady Szkoły odchodzą uczniowie gdyż „Jedenastka” jest już tylko szkołą sześcioklasową. W roku 2007 decyzją Sejmu RP obligatoryjne stają się ponownie Rady Rodziców. Rada Szkoły postanowiła zakończyć swoją działalność. Poniżej przedstawiamy skład osobowy rady z wszystkich kadencji (reprezentacja rodziców i uczniów ulegała corocznym zmianom wynikającym z zakończenia edukacji szkolnej przez uczniów; członków rady lub rodziców, których dzieci kończyły szkołę):
I kadencja Rady Szkoły (1992-1995)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: S. Wajman;
nauczyciele: A. Łada, B. Piechowiak, E. Wasilewska, H. Bieniek;
rodzice: S. Sociński, Z. Oloś, S. Pobis, J. Koziarski;
uczniowie: A. Białek, M. Podhorodecki, A. Kliza, B. Prosowiecka, K. Kłonowska, K. Wodecka, M. Walacik, A. Latawiec, A. Pytka, S. Rychlik, M. Bolt;
II kadencja Rady Szkoły (1995-1998)
przewodnicząca: M. Lisowska;
zastępca: S. Sociński;
nauczyciele: E. Kapluk, M. Kawałko, A. Czaplińska, A. Malec;
rodzice: Z. Oloś, R. Kupczak, P. Kokorczak, R. Borucki, D. Telecki, D. Pająk;
uczniowie: J. Wajman, J. Socińska, A. Pytka, M. Piechota, A. Starnawska, A. Gołąb, B. Pierzchała, E. Lisowska, B. Kołodziejska, O. Ratajczak;
III kadencja Rady Szkoły (1998-2001)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: R. Kupczak, P. Jeżewicz;
nauczyciele: A. Rząsa, I. Ostrowska, K. Ratajczak, E. Zawadzka, E. Wasilewska;
rodzice: D. Telecki, D. Pająk, R. Morzyńska, J. Krokoszyńska, D. Chorążyczewska;
uczniowie: M. Bastek, B. Kołodziejska, M. Kwiatek, M. Szydełko, J. Posacka, K. Rychlik, P. Cisek, D. Szopińska, B. Palian, J. Rutowicz, Z. Górska, M. Kaczkowska, A. Szczegielniak, M. Kania, P. Sekienda;
IV kadencja Rady Szkoły (2001-2004)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: P. Jeżewicz;
nauczyciele: D. Polak, A. Nowińska, A. Bokszczanin, K. Ratajczak;
rodzice: D. Chorążyczewska, A. Peksa, J. Krokoszyńska, D. Telecki, E. Magosz, P. Kuźma, M. Konieczny;
V kadencja Rady Szkoły (2004-2007)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: P. Jeżewicz, P. Kuźma;
nauczyciele: D. Polak, A. Szopa, A. Bokszczanin, K. Ratajczak;
rodzice: E. Magosz, M. Konieczny, J. Piasecki, M. Klimowski.
I kadencja Rady Szkoły (1992-1995)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: S. Wajman;
nauczyciele: A. Łada, B. Piechowiak, E. Wasilewska, H. Bieniek;
rodzice: S. Sociński, Z. Oloś, S. Pobis, J. Koziarski;
uczniowie: A. Białek, M. Podhorodecki, A. Kliza, B. Prosowiecka, K. Kłonowska, K. Wodecka, M. Walacik, A. Latawiec, A. Pytka, S. Rychlik, M. Bolt;
II kadencja Rady Szkoły (1995-1998)
przewodnicząca: M. Lisowska;
zastępca: S. Sociński;
nauczyciele: E. Kapluk, M. Kawałko, A. Czaplińska, A. Malec;
rodzice: Z. Oloś, R. Kupczak, P. Kokorczak, R. Borucki, D. Telecki, D. Pająk;
uczniowie: J. Wajman, J. Socińska, A. Pytka, M. Piechota, A. Starnawska, A. Gołąb, B. Pierzchała, E. Lisowska, B. Kołodziejska, O. Ratajczak;
III kadencja Rady Szkoły (1998-2001)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: R. Kupczak, P. Jeżewicz;
nauczyciele: A. Rząsa, I. Ostrowska, K. Ratajczak, E. Zawadzka, E. Wasilewska;
rodzice: D. Telecki, D. Pająk, R. Morzyńska, J. Krokoszyńska, D. Chorążyczewska;
uczniowie: M. Bastek, B. Kołodziejska, M. Kwiatek, M. Szydełko, J. Posacka, K. Rychlik, P. Cisek, D. Szopińska, B. Palian, J. Rutowicz, Z. Górska, M. Kaczkowska, A. Szczegielniak, M. Kania, P. Sekienda;
IV kadencja Rady Szkoły (2001-2004)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: P. Jeżewicz;
nauczyciele: D. Polak, A. Nowińska, A. Bokszczanin, K. Ratajczak;
rodzice: D. Chorążyczewska, A. Peksa, J. Krokoszyńska, D. Telecki, E. Magosz, P. Kuźma, M. Konieczny;
V kadencja Rady Szkoły (2004-2007)
przewodnicząca: V. Czeczot-Putek;
zastępca: P. Jeżewicz, P. Kuźma;
nauczyciele: D. Polak, A. Szopa, A. Bokszczanin, K. Ratajczak;
rodzice: E. Magosz, M. Konieczny, J. Piasecki, M. Klimowski.
Sport szkolny
„Jedenastka” była i jest szkołą o tradycjach sportowych. Lata siedemdziesiąte, za sprawą dyrektora szkoły Bogusława Wachala, kojarzą się z kajakami. Później w latach osiemdziesiątych zaczynamy dominować w piłce siatkowej i ręcznej. Od zawsze Chabry miały wysoką pozycję w rozgrywkach piłki nożnej (obecnie te tradycje kontynuuje UKS „Chabry”). Był czas współpracy z trenerem Zbigniewem Borysiukiem i sukcesy szermierzy. Inwestycja w stoły tenisowe, rozstawienie ich na szkolnych korytarzach, owocuje sukcesami naszych tenisistek i tenisistów (począwszy odlat dziewięćdziesiątych do dnia dzisiejszego). Od 1997 r. uczniowie nasi maja możliwość uprawiania wspinaczki sportowej. Uczestniczymy w zawodach regionalnych i współzawodnictwie UKS-ów.
Baza i usytuowanie szkoły
Publiczna Szkoła Podstawowa Nr 11 jest jednostką budżetową, usamodzielnioną z dniem 1 września 1997r., finansowaną ze środków budżetowych Urzędu Miasta Opola oraz subwencji oświatowej. Część zadań szkoły finansowana jest także ze skromnych dochodów własnych (w ramach środków specjalnych) i sponsoringu finansowego bądź rzeczowego.
Szkoła usytuowana jest w sercu dużego osiedla mieszkaniowego Chabry, na działce budowlanej nr 10/1, stanowiącej teren zabudowany inny o obszarze 1,3045 ha, pomiędzy ulicami Chabrów, Konwalii, Bzów i Tulipanów. Na działce będącej własnością gminy Opole, oddanej w trwałe zarządzanie PSP 11 zlokalizowany jest 3-kondygnacyjny budynek szkolny, oddany do użytku wraz z początkiem istnienia naszej placówki oraz tereny zielone o powierzchni ok. 1 ha.
Na szkolnych terenach zielonych znajdują się:
- boisko wielofunkcyjne o sztucznej nawierzchni do gry w piłkę ręczną i w koszykówkę (ze sztucznym oświetlaniem),
- boisko treningowe do piłki koszykowej – asfaltowe,
- boisko trawiaste do mini piłki nożnej,
- plac do zabaw – asfaltowy,
- duży plac trawiasty.
Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 3780 m2, powierzchnia dydaktyczna 1547,13 m2. Budynek szkoły składa się ze skrzydła A (tzw. klas starszych), łącznika, bloku sportowego (sala gimnastyczna z zapleczem) i skrzydła B (tzw. klas młodszych).
W szkole znajduje się:
- 17 klasopracowni,
- pracownia komputerowa w skrzydle A,
- 2 pracownie specjalistyczne – do zajęć specjalistycznych i sala multimedialna,
- pracownia zajęć techniczno-plastycznych w skrzydle A,
- blok sportowy – niewymiarowa sala gimnastyczna o powierzchni 180 m2 (9 x 18 m) z zapleczem (pokój nauczycieli wf, natryski, WC, magazyn sprzętu), sztuczna ściana wspinaczkowa z salką treningową do wspinaczki (tzw. bulderownią),
- salka sportowa (z matami) w skrzydle B, adoptowana z sali lekcyjnej,
- salka do gimnastyki korekcyjnej w skrzydle B,
- biblioteka szkolna z Centrum Informacji Multimedialnej w skrzydle A,
- gabinet pedagoga i psychologa szkolnego,
świetlica szkolna w skrzydle A, - salka rekreacyjna wg programu „Radosna szkoła” w skrzydle A,
- salka tradycji w skrzydle A,
- aula szkolna (stołówka); ze sceną w skrzydle A,
- blok kuchenny w skrzydle A,
- szatnie szkolne dla klas I-VI w skrzydle A,
- gabinet pielęgniarki szkolnej w skrzydle A,
- radiowęzeł szkolny w łączniku,
- pokój nauczycielski w łączniku,
- sekretariat szkoły w łączniku,
- gabinety dyrektora szkoły i zastępcy w łączniku,
- pomieszczenia administracji i obsługi,
- pomieszczenia sanitarne,
- zaplecze magazynowe,
- archiwum szkolne.
Klasy młodsze (kształcenia zintegrowanego) uczą się w skrzydle B. Natomiast klasy IV-VIII uczą się w skrzydle A. Wejścia do szkoły są zabezpieczone, a szkoła posiada monitoring wizyjny.
Nasza placówka usytuowana jest w pobliżu dużych terenów rekreacyjnych osiedla Chabry składających się z dwóch zielonych boisk do piłki nożnej (małego i dużego), kortów tenisowych, kręgielni, boisk asfaltowych do gry w koszykówkę i siatkówkę, urozmaiconych terenów zielonych.
Do rejonu szkoły nr 11 w Opolu należą dzieci z ulic w jej bliskim sąsiedztwie, tj. Astrów, Bzów, Chabrów, Irysów, Jaśminów, Konwalii, Kusocińskiego, Maków, Narcyzów, Niezapominajek, Tulipanów, Pl. Oleandrów i Róż, ale także z dalszych ulic, tj. Luboszyckiej (od nr 10), Beskidzkiej, Huculskiej, Karpackiej, Podhalańskiej, Tatrzańskiej, Zakopiańskiej, jak i z ulic znajdujących się między ul. Oleską (nry 47-120), a ul. Stokrotek: Jankowskiego, Okulickiego, Rataja i Wodociągowej.
Dzień dzisiejszy szkoły
Do Publicznej Szkoły Podstawowej nr 11 im. Orląt Lwowskich uczęszcza 410 uczniów (stan na koniec maja 2013 r.), w tym 226 chłopców i 184 dziewcząt. Spoza obwodu szkoły jest 139 uczniów.
Ilość oddziałów klasowych – 16, w tym w kształceniu zintegrowanym 8. Szkoła realizuje sześcioletni cykl kształcenia szkoły podstawowej. We wszystkich klasach realizowany jest ramowy plan nauczania, a uczniowie objęci są również dodatkowymi obowiązkowymi zajęciami edukacyjnym. W klasach I-III wprowadzono w klasach III dodatkowa godzinę języka angielskego (od roku 2014/15), a w klasach IV-VI dodatkowe przedmioty: egionalizm z ekologią (już tylko w klasach VI). Od roku 2014/15 w klasach VI uczniowie bedą mieć w jednym pólroczu zwiekona ilość godzin jezyka angielskiego, a w drugim matematyki. Uczniowie mają również zwiekszoną ilość godzin nauczania historii (w klasie V). Klasy III realizują także zajęcia „Bezpiecznej szkoły”. Uczniowie klas III uczestniczą w obowiązkowym kursie nauki pływania. W klasach VI obowiazkowo uczniowie uczeszczają na zajecia przygotowujace do egzaminów.
Szkoła zapewnia uczniom możliwość rozwijania swych indywidualnych zainteresowań i uzupełniania braków poprzez dużą ofertę zajęć pozalekcyjnych. Uczniowie zobligowani są do uczestnictwa w przynajmniej w jednym z takich zajęć, w trakcie których mogą rozwijać swoje pasje teatralne, przyrodnicze, ekologiczne, turystyczne, plastyczne, matematyczne, komputerowe, polonistyczne, szachowe, wokalne i taneczne. Mogą również brać udział w spotkaniach klubu europejskiego czy zgłębiać tajniki ratownictwa. Możliwość udziału w dodatkowych zajęciach sportowych jest rzeczą oczywistą.
Działalność wychowawcza prowadzona jest w oparciu o wypracowany przez społeczność szkolną program wychowawczy i programy profilaktyczne. Aktywnie uczestniczymy w programie „Szkoła bez przemocy”, w programach eTwinning (Europejskiego Partnerstwa Szkół) i Comenius (Partnerskich Projektów Szkół). Realizacja projektu pod nazwą „Baśniowe stwory z europejskich lasów” w ogólnopolskiej edycji programu pozwoliła nam w finale zdobyć trzecie miejsce, a w 2008 r. szkoła otrzymuje za udział w programie eTwining Krajową Odznakę Jakości (koordynatorem projektu była Adriana Nowińska-Moczia). W latach 2009 – 2011 wyróżniono realizowany w szkole projekt „Akcja ratujmy planetę!” prowadzony w ramach programu Comenius.
Świetlica szkolna o nazwie „Kraina uśmiechu” obejmuje opieką uczniów klas I-III i sporadycznie na prośbę rodziców uczniów z klas starszych. Uczęszcza do niej aż 187 dzieci, objętych opieką od godziny 6.30 do 16.30. Wówczas to odbywają się zajęcia w grupach tematycznych rozwijających zainteresowania uczniów.
Kadra pedagogiczna składa się z 44 nauczycieli, w tym 32 zatrudnionych na pełnych etatach. W tej liczbie są: pedagog szkolny, psycholog i logopeda. Z ogólnej liczby nauczycieli PSP nr 11 – 27 uzyskało najwyższy stopień, stopień nauczyciela dyplomowanego, 7 stopień nauczyciela mianowanego, 9 stopień nauczyciela kontraktowego i 1 stazysta. Wszyscy posiadają studia wyższe z przygotowaniem pedagogicznym. 29 nauczycieli posiada kwalifikacje do nauczania innych przedmiotów lub prowadzenia dodatkowych zajęć. Jest to kadra zintegrowana, podejmująca trudne wyzwania.
Administracja i obsługa szkoły ma przydzielonych 15,15 etatu. Łącznie szkoła zatrudnia 18 pracowników niepedagogicznych. Stołówkę (blok żywieniowy) obsługuje ajent.
W szkole działają także organy kolegialne:
- Rada Pedagogiczna,
- Rada Rodziców (w wyniku zmian w ustawie o systemie oświaty od 2007 r. zastąpiła Radę Szkoły),
- Samorząd Uczniowski.
Organy te działają w ramach swych kompetencji.
Ponadto w szkole lub przy szkole działają następujące organizacje:
- PCK,
- Uczniowski Klub Sportowy „Chabry” – piłka nożna (zawiesił działalność),
- Klub Wysokogóski Opole – wspinaczka,
- drużyny harcerskie (męska i żeńska) i zuchowa „Gromada Misia Uszatka”,
- Szkolne Koło Caritas.
W 2008 r. rozpoczęto starania o nadanie szkole imienia. Z inicjatywy wicedyrektora szkoły Anny Czaplińskiej i dyrektora Jarosława Cieślińskiego podjęto działania w sprawie nadania szkole imienia Orląt Lwowskich. Nawiązano współpracę z Towarzystwem Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich z Opola. Do projektu pozyskano sympatyków nie tylko wśród rodziców naszych wychowanków, ale również innych mieszkańców Opola. Ten szczytny cel spotkał się z gorącym przyjęciem Rady Rodziców i Rady Pedagogicznej. 3 lipca 2008 r. Rada Miasta Opola uchwałą Nr XXXIII/358 nadaje szkole imię Orląt Lwowskich.
1 września 2008 r. podczas uroczystej inauguracji roku szkolnego odsłonięto na murach szkoły tablicę upamiętniającą Orlęta Lwowskie, jednak główne uroczystości związane z nadaniem imienia szkole przewidziano w listopadzie w 90. rocznicę wybuchu walk o polski Lwów.
W piątek 21 listopada 2008 r. podczas uroczystej mszy świętej biskup Paweł Stobrawa poświęcił szkolny sztandar, a w dniu 27 listopada 2008 r. w Naszej Szkole odbyły się uroczystości nadania Szkole imienia Orląt Lwowskich, wręczenia sztandaru i honorowego odsłonięcia tablicy pamiątkowej.
Szczególnym gościem na uroczystościach był: PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ PAN LECH KACZYŃSKI. Prezydent dokonał również honorowego wbicia gwoździa w drzewiec sztandaru Publicznej Szkoły Podstawowej nr 11 im. Orląt Lwowskich.
Gośćmi Szkoły byli również:
Ministrowie: Sekretarz Stanu Pan Ryszard Legutko, Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Pan Władysław Stasiak, Doradca Prezydenta Pan Jacek Sasin. Wojewoda Opolski Pan Ryszard Wilczynski. Parlamentarzyści: posłanka Pani Lena Dąbkowska-Cichocka, senator Pan Norbert Krajczy, europoseł Pan Konrad Szymański, Wicemarszałek Opolszczyzny Pani Teresa Karol i Członek Zarządu Pan Tomasz Kostuś, Prezydent Opola Pan Ryszard Zembaczyński z Wiceprezydentem Panem Arkadiuszem Karbowiakiem (naszym absolwentem), Przewodniczący Rady Miasta Opola Pan Dariusz Smagała, Opolska Kurator Oświaty Pani Halina Bilik, dowódca 10 Brygady Logistycznej płk. Jacek Mroczek i wiele innych dostojnych osób. Szczególną dumą napawała obecność Kresowiaków i weteranów Armii Krajowej.
Historia, ktora trwa...
16 czerwca 2016 r. o godz. 20.00 w TVP 3 Opole ukazał się program „Ludzie, sprawy, historie”. Dziennikarz Andrzej Buchowski, absolwent Jedenastki nakręcił krótką historię naszej szkoły pod nazwą „O dobre imię”. Czas złego patrona, obcego nam, naszej polskiej historii i czas nadania szkole imienie, które jest naszą chlubą, powodem do dumy. Wszystko w kontekście naszych uczniów, absolwentów.
Zapraszamy do oglądania:
Zapraszamy do oglądania:
Reforma oświatowa - powrót ośmiolatki
1 września 2017 r. w wyniku reformy oświatowej na powrót stajemy się szkołą ośmioklasową. Pozostają z nami klasy szóste, od 1 września oczywiście już siódme. Jest nas już 488 uczniów (w tym 241 chłopców i 247 dziewczynek), a od 1 września 2018 r. przekroczymy 500. Uczniowie uczęszczają do 23 oddziałów klas I – VII (w tym 9 oddziałów klas I – III). Rozpoczęli naukę biologii, geografii, fizyki, chemii (utworzono nową profesjonalną pracownię chemiczno-fizyczną), wiedzy o społeczeństwie, edukacji dla bezpieczeństwa. Wprowadzono od klasy siódmej drugi język obcy, do wyboru niemiecki lub hiszpański. Zastąpiono zajęcia z historii i społeczeństwa – historią, a zajęcia komputerowe i zajęcia techniczne – informatyką i techniką.
Na 1 września 2017 r. Kadra pedagogiczna składa się z 55 nauczycieli, w tym 43 zatrudnionych na pełnych etatach. W tej liczbie są: pedagog szkolny i psycholog. Z ogólnej liczby nauczycieli PSP nr 11 – 33 uzyskało najwyższy stopień, stopień nauczyciela dyplomowanego, 12 stopień nauczyciela mianowanego, 10 stopień nauczyciela kontraktowego. Wszyscy posiadają studia wyższe z przygotowaniem pedagogicznym.
Przygotowujemy się do JUBILEUSZU 50-lecia szkoły, który przypadnie na 22 listopada 2018 r. W tym czasie obchodzić będziemy zarówno półwiecze szkoły, jak i 100-lecie odzyskania niepodległości, 100-lecie naszego Patrona, 10-lecie nadania szkole imienia Orląt Lwowskich. Już 19 maja w ramach Jublieuszu zostanie zorganizowany III Zjazd Absolwentów.
Na 1 września 2017 r. Kadra pedagogiczna składa się z 55 nauczycieli, w tym 43 zatrudnionych na pełnych etatach. W tej liczbie są: pedagog szkolny i psycholog. Z ogólnej liczby nauczycieli PSP nr 11 – 33 uzyskało najwyższy stopień, stopień nauczyciela dyplomowanego, 12 stopień nauczyciela mianowanego, 10 stopień nauczyciela kontraktowego. Wszyscy posiadają studia wyższe z przygotowaniem pedagogicznym.
Przygotowujemy się do JUBILEUSZU 50-lecia szkoły, który przypadnie na 22 listopada 2018 r. W tym czasie obchodzić będziemy zarówno półwiecze szkoły, jak i 100-lecie odzyskania niepodległości, 100-lecie naszego Patrona, 10-lecie nadania szkole imienia Orląt Lwowskich. Już 19 maja w ramach Jublieuszu zostanie zorganizowany III Zjazd Absolwentów.